2. حديث دوم‏

پيامبر فرمود: «همواره در ميان شما كسى هست كه مرا ديده باشد.» شايد معناى اين سخن، كسانى باشند كه حضرتش را در سرچشمه علمش و سرمنشاء شريعتش ديده باشند. از كسانى كه از آن حضرت حديث كرده و روايت مى‏كند و به خوبى مى‏رساند انتقال مى‏داده و در طول زمان آن را به خاطر سپرده است.» آيةاللَّه معرفت، سخن خود را با اين حديث تأييد كرده كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرموده است: «بار اين دين را در هر نسلى اشخاصى عادل بر دوش مى‏كشند كه تأويل ابطال‏گران و تحريف غلوكنندگان و جعل نادانان را دور مى‏سازند.» سپس در حاشيه گفته است: «كشّى در رجالش به اسناد صحيح خود، آن را روايت كرده است.»^۱

نقد و بررسى‏

اين سخنان از چند جهت مخدوش است:
2-1- در سند اين حديث، على‏بن محمّدبن فيروزان قمى است كه درباره وى توثيقى وارد نشده است. ^۲
2-2- (برمبناى صحّت سند) منظور از اينان، همان علماء شيعه اماميه هستند كه علم را از اهل بيت عليهم السلام برگرفته‏اند. چنانكه كلينى از محمّدبن يحيى، از احمدبن محمدبن عيسى، از محمّدبنخالد، از ابى‏الخترى روايت كرده كه امام صادق عليه السلام فرمود: «دانشمندان، وارثان انبياء هستند، چراكه پيامبران درهم و دينار به ارث نگذاشته‏اند، بلكه احاديثى از احاديثشان را به ميراث نهاده‏اند. هركس چيزى از آن برگرفت، بهره‏اى بسيار برده است. بنابراين به اين علم خود بنگريد كه از چه كسى آن را كسب كرده‏ايد، زيرا كه در ميان ما اهل بيت، در هر نسلى، عادلانى هستند كه تحريفِ غلوكنندگان و جعل دروغگويان و تأويل جاهلان را دفع مى‏كنند.»^۳