كه بدعتى نياوردند و پناهگاه بدعت‏گذاران نشدند، چرا كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله به آنان سفارش نمود و بدعت‏گذار - از آنها و غير آنها - و نيز هركسى كه به بدعتگذاران پناه دهد، لعن كرد. ¹
شيخ محقق محمّدباقر محمودى كلام و تحليلى زيبا در كتاب خود ذيل اين روايت دارد كه علاقه‏مندان بايد به آن مراجعه كنند. ²
4-5- حضرت على عليه السلام فرمود: «و آنان كسانى‏اند كه بعد از او بدعتى نگذاشتند و بعد از او پناهگاه بدعت‏گذاران نشدند.» اين كلام مى رساند كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به كسانى سفارش كرده كه بعد از حضرتش مرتكب بدعت و جعل حديث نشده و از ايمان بيرون نرفته‏اند. آنان تعداد اندكى از صحابه بودند، همان‏گونه كه در صحاح اهل سنّت، در چگونگى وقوع بدعت بعد از پيامبر و ارتداد آنان آمده و اينكه - بجز اندكى از آنها - به جهنم داخل مى‏شوند. در صحيح بخارى آمده است، از ابوهريره از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله (در ضمن گزارش از وضع قيامت) فرمود:
«در ميان جماعتى ايستاده بودم كه آنها را مى‏شناختم. فردى از ميان من و آنان خارج شد. گفت: جلو بيا. گفتم: كجا؟ گفت: به خدا قسم به سوى آتش جهنم. گفتم: گناهشان چيست؟ گفت: آنها بعد ازتو، به جاهليّت خود بازگشته و مرتد شده‏اند. سپس به گروهى ديگر رسيدم كه آنان را مى‏شناختم. فردى از ميان ما خارج شد. گفت: جلو بيا. گفتم: كجا؟ گفت: به خدا قسم به سوى جهنم. گفتم: گناه آنان چيست؟ گفت: آنان كسانى هستند كه بعد از تو، به علّت بازگشت به عقب، مرتد شده‏اند. گمان نمى‏كنم كه كسى از ميانشان خلاصى يابد، مگر همانند گوسفندانى فراموش شده. ³
در تأييد اين حديث بايد به اعتراف بعضى از صحابه اشاره شود به اينكه بدعتهايى از جانب ايشان به وقوع پيوسته است. چند مورد آن عبارت است از: