تعليقات آيت ‏اللَّه جعفرى بر اصول كافى، يك باب از كتاب الحجّة - صفحه 119

كه ايشان از پدرشان و پدرشان از پدرشان (تا مى‏رسد به حضرت على عليه السلام) نقل مى‏كنند كه «در شب عقبه، آنگاه كه نمايندگان قوم اوس و خزرج با پيامبر بيعت كردند (قبل از هجرت)، على عليه السلام نيز حاضر بود. پيامبر خدا به او فرمود كه او بايد از نمايندگان اوس و خزرج بيعت بگيرد و على عليه السلام پرسيد كه چرا بايد از آنها بيعت بگيرد. پيامبر فرمودند: «از آنان بخواه تا قسم بخورند كه با خدا و پيامبرش بيعت كنند؛ تا خدا را بپرستند و فرمانبرى كنند و با او به جنگ برنخيزند؛ اينكه از پيامبر خدا و فرزندان و نسل او حمايت كنند.» ۱
* ص 590 - همان حديث، ذيل «فلم يبلغ بهم البقيع»:
بقيع، قبرستانى است در شهر مدينه كه شمارى از اهل البيت در آنجا دفن شده‏اند.
* ص 591 - همان حديث، ذيل «عيسى‏بن زيد»:
عيسى‏بن زيدبن على‏بن حسين (783/167-727/109) به همراه محمّدبن عبداللَّه قيام كرد و به شدت از جنبش محمدبن عبداللَّه حمايت كرد. ابوالفرج (از طريق سلسله روايى بسيارى) روايت مى‏كند كه عيسى سابقاً به محمّد مى‏گفت: «به من اجازه بده كه سرِ هر آنكه را كه از فرزندان ابوطالب است و از شما جدا شده و يا با شما بيعت نمى‏كند، از تن جدا كنم.» ۲
ابوالفرج و طبرى گزارش داده‏اند كه عبداللَّه‏بن حسين‏بن على‏بن حسين را در حالى كه چشمهايش را بسته بودند به نزد محمد بردند. محمد گفت: «قسم مى‏خورم اگر اين فرد را ببينم او را خواهم كشت.» عيسى به او گفت: «اجازه ده كه من سر از تن او جدا كنم.» محمد او را از اين كار بازداشت. ۳

1.مقاتل، ص ۲۲۰-۲۱۹؛ طبرى، جلد ۳، ص ۱۷۵-۱۷۴؛ ابن الاثير، جلد ۵، ص ۵۲۴؛ ابن‏خلدون، جلد ۳، ص ۱۸۹

2.مقاتل، ص ۴۰۷ و ۲۹۶ و ۲۸۳

3.مقاتل، ص ۲۹۶؛ الطبرى، جلد ۳، ص ۲۰۱-۲۰۰

صفحه از 131