وجوه و مصاديق واژه‏هاى «ماء» و «سماء» در قرآن‏ - صفحه 60

«لا يمسّه الّا المطهّرون» است.
در آيه سوره انفال نيز، زايل ساختنِ رجز شيطان، تأكيدى است بر اين نكته كه منظور از تطهير، دستيابى به طهارت باطنى است. رجز در اصل لغت، به معنى شدّت، سختى و تنگى است كه حاصل تغيير و تغيّر احوال مى‏باشد. به عبارت ديگر، رِجز عبارت است از مضيقه، تنگنا و محدوديت روحانى يا اخلاقى و يا عملى. لذا اندوه و حزن، شك و دودلى، بدحالى، فقر و بدبختى، بيمارى، اضطراب، افسردگى، تحير و سرگردانى، احساس پوچى و بى هدفى همه از مصاديق رجز شمرده مى‏شود. ۱. بديهى است اين مصاديق، از آن جهت كه همگى منفى هستند، به شيطان منسوب شده‏اند.
قرآن معجزه جاويد خاتم الانبياء محمّد صلى اللَّه عليه و آله است. از اين‏رو فرازمانى و فرامكانى است. در نتيجه، آيه درباره همه مسلمانان (نه فقط نومسمانان در جنگ بدر) و همه خداباورانى كه در گرداب رجز و تنگناهاى شيطانى گرفتار مى‏آيند، پيام هدايت ارائه مى‏كند. به عبارت ديگر آنچه ترديد و اندوه از دل مى‏زدايد، حيرت و سرگشتگى را از ميان مى‏برد، قلب‏ها را با يكديگر الفت مى‏بخشد و موجب اطمينان خاطر گشته و قدمها را در راه حق ثابت مى‏دارد، آگاهى‏هاى ربّانى است كه از آسمان گسترده رحمت الاهى بر صفحه پاك و عارى از شرك قلب، انديشه و جان خداباوران مى‏بارد و نهال‏هاى ايمان و معرفت مى‏روياند.

7. ماء: مزد استقامت در طريق حق

در آيه 16 سوره جن مى‏خوانيم: «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّريقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً»۲«و اينكه اگر بر راه (راست) پايدارى كنند، حتماً با آب فراوان سيرابشان مى‏كنيم.»
آب گوارايى كه پاداش پايدارى در راه حق است جز معرفت چه مى‏تواند باشد؟ روشن است كه پايدارى بر طريق حق، هم برخاسته از آگاهى و هم موجب فزونى آن است. چنانكه امام صادق عليه السلام نيز ماء را استعاره‏اى به معناى علم دانسته و در شرح

1.التحقيق فى كلمات القرآن، مصطفوى، ج ۴، ص ۵۴

2.الجن : ۱۶

صفحه از 68