كتابها و منابع قرآنى موجود در كتابخانهها و مراكز پژوهشى كشورمان بسيار بيشتر از منابع اسلامى موجود در اينترنت است. بنابراين، نبايد انتظار داشت كه اينترنت همه چيز را به طور كامل داشته باشد؛ هر چند كه در بعضى از موضوعات، حجم منابع اينترنتى بيشتر از منابع غير اينترنتى است.
2. همه چيز در اينترنت رايگان نيست.براى دسترسى و استفاده از برخى منابع اينترنتى، بهويژه منابع علمى جديد، بايد هزينهاى به عنوان حق اشتراك پرداخت. بعضى از دانشگاهها و كتابخانههاى جهان، امكان دسترسى به چنين پايگاههايى را در اختيار دانشجويان خود قرار مىدهند؛ ولى در كشور ما بيشتر چكيدههاى آثار قرآنى قابل دسترسى است و مقالات هم بيشتر جديد و كامل نيستند.
براى نمونه مى توان به پايگاه تخصصى نشريات ايران «مگيران»، «نمامتن» يا «نورمگز» اشاره كرد كه تعداد معتنابهى از نشريات قرآنى در آن وجود دارد؛ ولى براى دسترسى به مقالات قرآنى آن بايد حق اشتراك پرداخت كرد.
3. آمارها نشان مىدهد كه بيشتر جستجوگران به 10 تا 30 نتيجهاى كه در صفحات نخست نمايش داده مىشود، اكتفاء مىكنند و در حقيقت، به ارزيابى و دستهبندى موتور اعتماد مىكنند. در اين خصوص، بايد دقت داشت كه هميشه بهترين نتايج، نتايج اوليه نيست؛ زيرا ملاكهاى دستهبندى و مرتبسازى نتايج در موتورهاى جستجو، هم با يكديگر و هم با ملاكهاى مورد نظر جستجوگر متفاوت است.
از اينرو، براى دريافت نتايج بهتر و بيشتر در اينترنت، راهكارهاى ذيل پيشنهاد مىگردد:
سعى كنيد دست كم 50 نتيجه اول جستجوى مباحث قرآنى را خاصه در تحقيقات ژرف بررسى كنيد.
تعداد، تركيب و ترتيب واژگان خود را تغيير دهيد، از مترادفها استفاده كنيد.
