ترتيب، التوحيد در حروف تاء، الدر المنثور در حرف دال، الكافى در حرف كاف و المحاسن در حرف ميم بايد باشد. آوردن اين نامها در حروف الف، درست نيست. همچنين كتاب «پژوهش در نسبت دين و عرفان» كه در پاورقى ص 176 بدان استناد شده،در فهرست منابع ياد نشده است.
8. كتاب خوشبختانه از اغلاط مطبعى پيراسته است. با اين همه چند مورد كه به نظر رسيده، ياد مىشود:
- ص 45، س 16: شيخ محمّدرضا قمى ر شيخ محمّدبن محمّدرضا قمى.
- ص 107، س 6: فالعنى ر فالمعنى
- ص 177، س 2: مصراع اوّل، به دليل خطاى چاپى، از نظر وزن سازگار نيست.
- ص 221 س 3: پيامر ر پيامبر
- ص 254 س 14: خويش ر خوش.
بديهى است كه بيان اينگونه نكات جزئى، ارزش كتاب را نمىكاهد. آيات العقائد، به مثابه كتاب مرجع در بحث توحيد - كه در تراكم مباحث ديگر، گاه به بوته غفلت و نسيان مىافتد - و نيز به عنوان كتابى درسى - يا دست كم كمك درسى - در مقاطع كارشناسى ارشد و دكترى دانشگاهها (در سرفصل تفسير موضوعى) مىتواند مورد رجوع قرار گيرد. توفيق نويسنده محقق را براى انتشار مجلّدات ديگر اين كتاب، از خداوند متعال خواهانيم.