20، 22، 23، 24، 25 و 27 ارائه شد.
با كمال تأسّف بايد به اطّلاع برسانيم كه واپسين بخش تعليقات اين دانشور ستيهنده زمانى به دست خوانندگان مىرسد كه اين دانشى مرد فرزانه رخت از سراى خاكدان بربسته و روح بلندش به ملكوت اعلى پرواز كرده است.
شرح خدمات علمى و عملى و بيان مراتب خلوص و ايمان و پشتكار و مكارم اخلاق آن بزرگمرد بيش از آن است كه در ظرف محدود اين چند سطر جاى گيرد. بخشى از آن را در كتاب «نادره دوران» كه انجمن علمى كلام حوزه علميّه قم با همكارى انتشارات دليل ما انتشار دادهاند، مىتوان يافت. روح بلند و مينوى او در بهشت جاودان ميهمان موالى معصومش عليهم السلام باد كه عمرى بر خوان احسان اين حجّتهاى الاهى درس معرفت فراگرفت و به ديگران آموخت.
در اين گفتار، تعليقات معظّمله بر پارهاى از احاديث شش باب عرضه مىشود.
* ص 137، باب نادر، ح 1، ذيل «صلّى اللَّه عليك»:
معمولاً پس از آنكه كسى عطسه مىكند، به او مىگويند: «عافيت باشد [ يرحمك اللَّه]»؛ اگرچه امامان نيازى به اينگونه دعاها ندارند. ايّوببن نوح به همين دليل سؤالش را مطرح كرد.
* ص 138، همان باب، ح 2، ذيل «السلام عليك يا بقيّة اللَّه»:
امام مهدى را بقيّة اللَّه مىنامند؛ زيرا امامان ديگر همگى از دنيا رفتهاند، ولى ايشان همچنان در قيد حياتاند.
