تعليقات آيت ‏اللَّه جعفرى بر اصول كافى، شش باب از كتاب الحجّة - صفحه 108

- يهوديان، سخت، شنوندگان دروغ‏اند؛ شنوندگان‏اند براى گروهى ديگر كه نزد تو نيامده‏اند (جاسوس آنهايند). آنان كلمات را از جايگاه خود تغيير مى‏دهند. ۱
ب) از دو معناى تحريف كه در بالا به آن اشاره شد، دو بحث ديگر نيز در دنباله ارائه مى‏شود: در اوّلى موضوع تغيير در مكان يك كلمه است به هدف تغيير در معنايى كه سخن‏گو خواهان انتقالش بوده (تحريف معنوى) كه سه آيه بالا نمونه آن است. دومى دربرگيرنده حذف و يا اضافه كلماتى است (تحريف لفظى). و اين بحث تحريف لفظى است كه باعث منازعاتى بين گروههاى مختلف مسلمانان شده است. ديدگاههاى علماى شيعه امامى در رابطه با تحريف لفظى به‏طور مفصّل در فصلى به نام «صيانة القرآن من التحريف» در كتاب البيان في تفسير القرآن، اثر سيّد ابوالقاسم الخويى بررسى شده است. ۲
در اين زمينه، ضرورى است كه آيات ذيل از سوره بقره را مورد توجّه قرار دهيم:
«آيا طمع داريد كه به شما ايمان آورند، در حالى كه گروهى از آنها هستند كه كلام خدا را مى‏شنوند، سپس بعد از آن كه آن را فهميدند، تحريفش مى‏كنند، در حالى كه مى‏دانند... گروهى از آنهايند كه امّى هستند و كتاب را نمى‏دانند مگر آرزوهاى خود؛ آنها فقط گمان مى‏كنند. پس واى بر كسانى كه كتاب را به دست خود مى‏نويسند، سپس مى‏گويند: «اين، از جانب خداست» تا آن را به بهاى اندكى بفروشند. پس واى بر آنها، از آنچه دست‏هاى آنها نوشته و واى بر آنها از آنچه دست مى‏باند.» ۳
معناى ظاهرى اين آيات، تحريف لفظى است؛ اگرچه اين آيات و آيات ديگرى كه در بالا آمده، درباره متون تورات و اناجيل‏اند و ربطى به بحث مطرح‏شده در اينجا ندارد كه تنها متن قرآن را مدّ نظر دارد.

ج) از طريق نشان دادن نظرات اوّلين محدثان شيعه، روايات و نقل قولهاى ذيل

1.مائده (۵) / ۴۱

2.ص ۲۱۵ به بعد

3.بقره (۲) / ۷۵-۷۹

صفحه از 124