تعليقات آيت ‏اللَّه جعفرى بر اصول كافى، شش باب از كتاب الحجّة - صفحه 110

اين حديث را كلينى به دو اسناد روايت كرده است: «يكى از راههايى كه آنها كتاب ۱ را ردّ كردند، از طريق تأييد حروف آن، ولى تغيير حدود آن است؛ بنابراين، آنها قرآن را به درستى نقل كرده‏اند، امّا توجّه نكرده‏اند كه به چه دستور داده است. جاهلان به اين امر، خشنودند كه چگونه اين روايت (قرآن) به خاطر آنها سپرده شده، در حالى كه علما به دليل رها كردن توجّهشان بسيار غمگين شده‏اند.» ۲.
ه) در مورد آن دسته از احاديث كه گفته قرآن به شكلى است غير از آنچه در متن قرآن آمده، ۳ بايد دانست كه نه تنها اماميّه راوى اين احاديث بوده‏اند، بلكه غير اماميّه نيز تعداد زيادى از اين دست احاديث را روايت مى‏كنند. اين دسته احاديث را مى‏توان به گروههاى زير تقسيم كرد:
يكم) آنچه در متنِ رسيده از قرآن، نيامده است:
1. آية الرجم (آيه سنگسار)
2. لاترغبوا عن آبائكم...

1.رجوع به ۱۰۱:۲

2.الكافى، جلد ۸، ص ۵۳؛ الوافى، ج ۵، ص ۲۷۴، ج ۱۴، ص ۲۴؛ البحار، ج ۷۸، ص ۳۵۹

3.احاديث ۶۴، ۶۰-۵۸، ۴۷، ۴۵، ۳۲، ۲۷-۲۵، ۲۳، ۸ اين باب از كافى‏

صفحه از 124