تعليقات آيت ‏اللَّه جعفرى بر اصول كافى، شش باب از كتاب الحجّة - صفحه 126

از طريق شعر ۱ مستقيماً در عربى ۲ و از طريق زبان اشاره. و اين، بدان معنى نبوده كه او مى‏توانسته به زبانهاى عربى، عبرى و... صحبت كند.
* ص 258، باب مولد اميرالمؤمين عليه السلام، ذيل «سنة أربعين من الهجرة»:
تاريخ دقيق، چهارشنبه شب، نوزدهم ماه رمضان است كه ضربت خوردند و جمعه شب، بيست و يكم ماه رمضان به شهادت رسيدند. ۳ تمام تقويمهاى تطبيقى، بيست و يكم ماه رمضان آن سال را جمعه عنوان كرده‏اند، نه يكشنبه. احتمال ضعيفى نيز وجود دارد كه ايشان بيست و سوم ماه به شهادت رسيده باشند كه در آن صورت يكشنبه مى‏شود.
* ص 263، همان باب، ح 4، ذيل «عبدالملك‏بن عمر»:
نام صحيح «عبدالملك‏بن عمير» مى‏باشد كه در اسناد روايات شيخ صدوق به همين صورت آمده است ۴. اين روايت در رواياتى كه به اماميّه تعلّق ندارد نيز آمده و مطابقت مى‏كند تا به اسم اين شخص مى‏رسد. به نظر مى‏رسد كه حديث درست همان است كه در اين كتاب آمده و دلايلى نيز براى اين انتخاب وجود دارد كه توضيح آنها به خاطر طولانى بودن، در اينجا ممكن نيست.
* ص 264، همان حديث، ذيل «صغر الفاسقين»:
در متن «صِغر» آمده؛ ولى به نظر مى‏رسد كه تلفّظ صحيح آن «ضِغْنْ» باشد كه در بسيارى نسخ خطّى معتبر، از جمله روايت شيخ صدوق به اين شكل است.

1.بنگريد به: روايات شماره ۱۲۲۲-۱۲۲۹، ۱۲۲۳-۱۲۳۰

2.بنگريد به: روايات ۱۲۲۱ تا ۱۲۲۸؛ به خصوص بحار، ج ۳۵، صص ۶۸ تا ۱۸۲

3.بنگريد: كتاب الارشاد، ص ۵؛ بحار، ج ۴۲، ص ۲۲۷

4.بنگريد: كمال الدين، ج ۲، ص ۳۸۷؛ البحار، ج ۴۲، ص ۳۰۳

صفحه از 124