شد. پيشفرض اين نرمافزار، تعيين مهمترين 30 مقاله در پايگاه مورد مطالعه است. امّا بسته به حوزه موضوعى و دوره مورد بررسى، گاهى 30 مقاله كافى نيست. در نتيجه، پژوهشگر تعداد مقالههاى مهم در محدوده مورد بررسى را براى كوشش و خطا كم و زياد مىكند تا ترسيم مناسبترى به دست آورد. از آنجا كه مقالههاى مهم بر اساس يكى از دو روش دريافت تعداد استنادهاى محلّى يا جهانى (بسته به انتخاب پژوهشگر) تعيين مىشود، زيادتر كردن تعداد مقالهها براى ترسيم، ممكن است به ورود مقالههايى با استنادهاى كم به نمودار منجر شود و به كيفيّت نمودار صدمه بزند. در اين مقاله، به صورت آزمايش و خطا، مقالههاى مهم بر اساس تعداد استنادهاى جهانى تعيين شدهاند ۱؛ يعنى مقالههايى با حداقل 6 استناد جهانى در محدوده مورد بررسى مشخّص شد. خاطرنشان مىشود كه نرمافزار Hist Citeپس از انتخاب مقالههاى مهم و پراستناد (در اين مقاله حداقل 6 استناد)، فهرستى از مقالههاى گزيده ارائه مىدهد. اين نرمافزار بر اساس تعداد استنادهاى دريافتى، نمودارى را ترسيم مىنمايد. در آن نمودار، مقالههاى مهم به ترتيب سال انتشار و نيز تعداد استنادهاى دريافتى، مشخّص مىشوند. نتايج به دست آمده بر اساس تاريخ، پديدآور، شمار استنادها، زبان، نوع مدرك و... تحليل مىشوند. مطالعه نمودار به كمك فهرست مقالهها امكانپذير است. نتايج به دست آمده بر اساس تاريخ، پديدآور و شمار استنادها تحليل مىشوند. يادآورى مىشود كه مدل اين نمودار روى صفحه نمايش رايانه بسيار راحتتر قابل مشاهده و درك است؛ زيرا با قرار دادن نشانگر ماوس يا مكاننما روى شماره مقاله، اطلاعات كتابشناختى مقاله شامل نام نويسنده، نام مجلّه، دوره، شماره، تاريخ و تعداد استنادهاى دريافتى محلّى و جهانى، ظاهر مىشود. ۲
1.حميدى، اصنافى، عصاره، (۱۳۸۷)
2.براى مشاهده اين نمودارها، بنگريد: apps.IIknowledge.com
