فهرست منابع‏

قرآن كريم. ترجمه: محمّد مهدى فولادوند.
1. آذرشب، محمّدعلى. الادب العربى و تاريخه حتّى نهاية العصر الاموى. تهران: سمت، 1375.
2. ابن‏منظور، جلال‏الدين محمّدبن مكرم. لسان العرب. بيروت: مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، 1426 ق.
3. ابوزهره، محمّد. معجزه بزرگ. ترجمه: محمود ذبيحى. مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى، 1379.
4. ابوعلى، محمّد توفيق. الامثال العربيّة و العصر الجاهلىّ. بيروت: دار النفائس، 1408 ق.
5. الأطرقچى، واجده مجيد. التشبيهات القرآنيّة و البيئة العربيّة. عراق: منشورات وزاره الثقافه و الفنون. 1978م.
6. ايازى، سيّد محمّدعلى. قرآن و فرهنگ زمانه. قم: انتشارات كتاب مبين، بى‏تا.
7. باهنر، محمّد جواد، فرهنگ انقلاب اسلامى. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1371.
8. بغدادى، ابن‏ناقيا. الجمان فى تشبيهات القرآن. ترجمه: سيدعلى مير لوچى. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوى، 1374.
9. تفتازانى، سعدالدين. مختصر المعانى. قم: دارالفكر، 1416 ق.
10. تفليسى، ابوالفضل حبيش‏بن ابراهيم. وجوه قرآن. انتشارات دانشگاه تهران، 1371.
11. ثواقب، جهانبخش. تشبيهات و تمثيلات قرآن. تهران: نشر قو، 1416 ه. 1996م.
12. جفرى، آرتور. واژه‏هاى دخيل در قرآن. ترجمه: فريدون بدره‏اى. تهران: انتشارات توس، 1372.
13. جليلى، هدايت اللَّه. وحى در همزبانى با بشر. مجله كيان، شماره 23.
14. الجوزية، ابن‏قيم. الامثال فى القرآن الكريم. تحقيق: عزّ الخطيب سيّد محمّد. بيروت: دار المعرفه، 1981م.
15. حكمت، على‏اصغر. امثال قرآن فصلى از تاريخ قرآن كريم. تهران: انتشارات مجلس، 1333.
16. خرمشاهى، بهاءالدين. بازتاب فرهنگ زمانه در قرآن (نظريّه‏اى موقّت). مجلّه بيّنات، شماره 5.
17. دهخدا، على‏اكبر. لغت‏نامه دهخدا. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1377.
18. راغب اصفهانى. مفردات الفاظ القرآن. دمشق: دار القلم، 1416 ق. 1998م.
19. رضايى اصفهانى، محمّد على. قرآن و فرهنگ زمانه. مجله معرفت ، شماره 26.
20