نبش قبر و احياى وى:
از داستانهاى معروف در مورد آن بزرگوار در مصادر تاريخى، داستان احياى او است پس از سكته كه جنازه او را در دخمهاى به امانت گذاشتند تا به نجف انتقال دهند. نقل است كه در زمان نوشتن منهجالصادقين، سكتهاى كرد كه آن را فوت او دانستند و بدنش را در قبر به امانت نهادند. وى در قبر به هوش آمد و نذر كرد كه اگر نجات يابد، تفسير را به پايان رساند. شامگاه مرد بنّا براى برداشتن لوازم خود - كه در آن دخمه نهاده و فراموش كرده بود - درگاه دخمه را گشود. كاشانى نجات يافت و تفسير را به پايان برد. ۱
ملا حبيب اللَّه شريف از اين گزارش به عنوان داستانى مشهور بر زبانها (قد اشتهر على الألسن) ياد كرده و مىنويسد كه اين حكايت در مورد ملا محمّدهادى فرزند ملا صالح مازندرانى نيز نقل شده است. ۲
اين داستان در مورد شيخ طبرسى (متوفى قرن 6) نيز بعينه نقل شده و او نيز نذر كرده در صورت نجات از دخمه، تفسيرى بر قرآن بنويسد. ۳
سپس ايشان به نقل روضات، تفصيل اين داستان را در مورد مرحوم طبرسى نقل مىكند و در انتها مىنويسد:
شيخ محدّث ما (محدّث نورى) فرموده كه با اين شهرت كه ايشان گفتهاند من اين حكايت را در كتاب احدى قبل از صاحب رياض نيافتم. ۴
در هرحال، اين رويداد، نقش مهمّى در مورد ديدگاه ما نسبت به اين تفسير ندارد.
اساتيد ملا فتح اللَّه:
تنها استادى از وى كه سراغ داريم، «ابوالحسن علىبن حسن زوارهاى» است. ۵ همچنان كه معروفترين شاگردى كه از زوارهاى سراغ داريم، مرحوم ملافتح اللَّه است.
1.۲۳: ص ۲۷۹؛ ۳۵: ج۱، ص ۳۷۴
2.۱۴: ص ۸۱
3.۱۸: ص ۳۴۶
4.۱۸: ص ۳۵۲
5.۱: ج ۲۰، ص ۲۷۶
