منصور. علّامه حلّى، دانشمند اماميّه، درباره محمّدبن الحنفيّة مى‏گويد: «محمّدبن الحنفيّة، عبداللَّه‏بن جعفر، و افرادى مانند آنها، بسيار برتر و صاحب جايگاه والاترى هستند از اينكه در چنين باور غير حقيقى عقيده داشته باشند، يا اينكه آنها بايد اين اعتقاد را ترك كرده باشند تا از اين طريق بتوانند به پاداش جاودانه برسند و از مجازات هميشگى نجات يابند.» ^۱
* ص 547 - همان باب، ح 6، ذيل «أخبرني الكلبيّ النسّابة»:
محمّدبن السائب، ابونضر الكلبى الكوفى (متوفى 673/146). او و پسرش، هشام‏بن محمّد، ابو المُنذِر، ابن‏كلبى (متوفى 819/204) از انساب شناسانِ بنام و تاريخ‏نويسان مشهور بوده‏اند. ^۲ جهت ترجمه آلمانى و مطالعه كتاب «جَمهَرة النَسَب» ابن‏كلبى، رجوع كنيد به: Leiden 6691;G. Strenzik, W. Caskel; Gamharat an-Nasab destbn al-kalbi, يك ترجمه انگليسى از كتاب الاصنام نوشته همان نويسنده: N.A Farsiچاپ پرينستون 1959 و يك ترجمه توضيحى فرانسوى توسّط W. Atallah چاپ پاريس، 1969.
* ص 548 - همان حديث، ذيل «فقال: أ مررت بابني محمّد»:
رجوع شود به حديث 935 و پاورقيهايش، بخش «عبداللَّه‏بن الحسن و فرزندش محمّد».