مى‏پرسيد كه بر چه مواردى زكات تعلّق مى‏گيرد. پاسخ او در مورد زكات بر سكّه نقره (دينار) بود. امّا حدّ كمتر كه زكات بر آن تعلّق نمى‏گيرد، دويست درهم است. بنابراين، او بار ديگر بر جهل خود صحّه مى‏نهد، آنجا كه مى‏گويد بر صد درهم نيز دو و نيم درهم زكات بايد پرداخت كرد. ثانياً، عبداللَّه به سرسپردگى به مُرجئه شناخته شده است كه امامت را آن‏گونه كه شيعه به آن عقيده دارد، انكار مى‏كنند.
* ص 558 - همان حديث، ذيل «قلت: مضى موتاً؟ قال: نعم»:
او مى‏خواست بداند آيا پدرش، امام صادق عليه السلام حقيقتاً درگذشته يا به غيبت رفته است. عقيده دوم، باور فرقه ناووسيّه است.
* ص 563 - همان باب، ح 9، ذيل «يحيى‏بن أكثم قاضي سامرّاء»:
يحيى‏بن اكثم التميمى المروزى (857/242 - 775/159)، متكلّم مشهور مكتب معتزله و فقيه معروف. مأمون او را به عنوان قاضى القضات برگزيد. سپس معتصم او را عزل كرد و دوباره متوكّل او را منصوب كرد و او در اين مقام درگذشت. ^۱
* ص 566 - همان باب، ذيل حديث 11، آخر حديث:
بنگريد به يادداشت ذيل حديث 796.
* ص 566 - همان باب، ح 12، ذيل «فلما قدّمت مرو»:
بنگريد به يادداشت ذيل حديث 523.