ضعيف، خيره‏سر، سبك مغز، حديث دزد، رشوه بگير، دروغ‏پرداز، خلط كننده و معترف به جعل حديث معرّفى كرده‏اند. ^۱
سه) در سند ابن‏عبدالبرّ، «كثيربن عبداللَّه‏بن عمرو قرطبى» واقع شده كه حديث‏شناسان او را ضعيف، دروغ‏گو، منكر الحديث، واهى الحديث، متروك الحديث، غيرموثّق و غيرمتين دانسته‏اند و شخص ابن‏عبدالبرّ گفته: بر ضعف او اتّفاق نظر است. ^۲
چهار) در سند قاضى عياض، «سيف‏بن عمر» واقع شده كه كارشناسان رجال او را ضعيف، متروك‏الحديث، منكر الحديث، حديث‏ساز و ساقط از اعتبار دانسته، به كفر و زندقه متّهم كرده‏اند. ^۳
5. دانشمند معاصر اردنى: حسن‏بن على سقّاف شافعى، مى‏نويسد:
روايتى كه در آن به جاى «أهل بيتي» لفظ «سنّتي» وارد شده، از نظر سند باطل است؛ ^۴ در حالى كه دهها تن از بزرگان اهل‏سنّت به صحيح بودن: «كتاب اللَّه و عترتي» تصريح كرده‏اند كه از آن جمله است:
حاكم نيشابورى، متوفّاى 405 ق. در مستدرك ^۵ ؛ حافظ ابن‏كثير، متوفّاى 774ق. در بدايه ^۶ ؛ حافظ على‏بن ابى‏بكر هيثمى، متوفّاى 807ق. در مجمع ^۷ ؛ حافظ ابن‏حجر عسقلانى، متوفّاى 852ق. در مطالب عاليه ^۸ ؛ جلال الدين سيوطى، متوفّاى 911 ق. در جامع صغير ^۹ ؛ ابن‏حجر مكّى، متوفّاى 974ق. در صواعق ^۱۰ ؛ علّامه مناوى، متوفّاى 1030ق. در فيض القدير ^۱۱ .
6. اين دانشمند اردنى در كتاب ديگرش با صراحت هر چه تمام‏تر مى‏گويد:
تعبير «كتاب اللَّه و سنتي» كه در السنه مردم جارى است و خطيبان آن را با آب و تاب بر فراز منبرها مى‏خوانند، حديثى موضوع و مجعول است كه امويان و پيروان آنها آن را جعل كرده‏اند تا مردم را از حديث صحيح «كتاب اللَّه و عترتي» باز دارند. ^۱۲