جامع نگرى در تبيين مهدويّت
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
چکیده :
مهدويّت در آموزه‌هاى وحى، تنها بر محور «توحيدباورى» معنا و مفهوم مى‌يابد. در تبيين درست انديشه مهدويّت، راهى جز جامع‌نگرى به تمام عرصه‌هاى دين نخواهيم داشت. به نظر مى‌رسد (درخصوص اين موضوع) بتوان اين عرصه‌ها را در چهار قلمرو اصلى ترسيم كرد: «مهدويّت و هندسه تعاليم وحى»، «مهدويّت و حركت اصلاحى انبيا»، «مهدويّت و جايگاه امامت» و «مهدويّت و اهل بيت». در يك نگاه جامعِ پيوسته به اين عرصه‌ها، آفاقى جديد در اين موضوع گشوده مى‌شود و ابهاماتى زايل مى‌شود.
کلیدواژههای مقاله :
