علّامه مجلسى در جاى ديگر آورده است: وَمَثَلُكُمْ مَثَلُ النُّجُوِم، كُلَّما غابَ نَجْمٌ، طَلَعَ نَجْمٌ اِلى يَوْمِ القِيامَةِ. ۱ هر ستارهاى كه از آسمان ولايت غروب كند، كوكبى دگر جايگزين آن مىگردد.
اين امر پيوسته ادامه داشته و دارد. و امروز رحمت موصوله، آن رحمت واسعهاى است كه از سال 260 هجرى قمرى آغاز شده و ما امروز در سايه هماى رحمت حضرتش قرار داريم؛ يعنى حضرت ولىّ عصر، عجّل اللَّه فرجه الشريف.
در زيارت آن رحمت موصوله مىخوانيم: اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أيُّهَا العَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ وَ الْرَّحْمَةُ الْواسِعَةُ وَعْدَاً غَيْرَ مَكْذُوبٍ. ۲
4-5) آيت اللَّه العظمى لطف اللَّه صافى گلپايگانى در كتاب «توضيحاتى پيرامون كتاب عقيده مهدويّت در شيعه اثناعشرى» [ نوشته دكتر عبدالعزيز ساشادينا ]مىنويسد:
«اصل اينكه زمين بدون حجّت و امام باقى نخواهد ماند، اصلى است كه علاوه بر آياتى مثل (ولكلّ قوم هاد) و آيه (و لقد وصّلنا لهم القول) و آيه (يوم ندعو كلّ أُناس بإمامهم) - با عنايت به تفسير آنها - احاديث و اخبار متواتر و قطعى نيز بر آن دلالت دارد؛ ازجمله همان خبر معروف كميلبن زياد است، از اميرالمؤمنين عليه السلام - كه در نهجالبلاغه و كتابهاى معتبر اهل سنّت مثل «تذكرة الحفّاظ» و كتابهاى شيعه از زيديّه و اماميّه همه اتّفاق بر آن دارند - كه زمين از «قائم للَّه بحجّة» خالى نمىماند: يا ظاهر و آشكار، و يا غايب و مستور.
و در «صواعق» و بعض كتابهاى ديگر اهل سنّت، از حضرت امام زينالعابدين عليه السلام نيز كلامى طولانى نقل كردهاند كه در آن به همين مسئله خالى نبودن زمين از امامى از اهل بيت عليهم السلام تصريح شده است. خلاصه، اين يك اصل مسلّم است كه اگر حديثى برخلاف آن پيدا شود، اگر قابل توجيه و تفسير موافق نباشد، مردود شناخته مىشود. اينها همه اصولى است كه حتّى در دعاهايى كه از ائمّه اهل بيت عليهم السلام رسيده، به آن تأكيد و تصريح شده است. براى درك اين اصل، تنها اين فقره از دعاى حضرت امام زينالعابدين عليه السلام در صحيفه كامله كافى است.
1.مجلسى، بحارالانوار، ج ۲۳، ص ۱۲۶
2.مفاتيح الجنان، زيارت آل يس
