فرزندشان مطلع شدند كمر به قتل او بستند. لذا او پنهانى زندگى كرد تا والدينش از دنيا رفتند. شرح حال سيّد حميرى بسيار شگفتانگيز و آموزنده است. «عينيّه» او شهرت فراوان دارد و امام صادق عليه السلام با شنيدن آن بر سيّد رحمت فرستاد. اين قصيده عينيّه، همان است كه پيامبر صلى اللَّه عليه وآله در رؤياى صادقه به امام رضا عليه السلام فرمودند: «اين را حفظ كن و به شيعيان ما امر كن تا آن را حفظ كنند و به ايشان خبر ده كه هركس آن را حفظ كند و پيوسته بخواند، من بهشت را براى او ضمانت مىكنم.» سيّد درباره آيه تطهير اشعار زيادى دارد. به عنوان نمونه:
إنَّ يومَ التطهيرِ يومٌ عظيمٌخُصَّ بِالفضلِ فيه أهلُ الكساء...
ابوالفرج اصفهانى در مدح اين شعر، سخنى شنيدنى دارد.
در شعر ديگرى مىگويد:
بيتُ الرسالةِ و النبوّةِ وَالّذيِنَ نَعُدُّهُمْ لِذُنوبِنا شُفَعاء
مَنْ خمسةٌ جبريل سادِسُهُم و قدمَدَّ النّبيُّ على الجمعِ عباء
... همان پنج نفرى كه پيامبر صلى اللَّه عليه وآله با عبا ايشان را پوشاند؛ در حالى كه هيچكس با ايشان شريك نبود مگر جبرئيل كه ششمين نفرِ اين پنج نفر بود.
6 -3) ذَكوان مولى بنىهاشم: شاعرى است با اشعار نيكو كه مدافع حريم اهل بيت است. وى بسيار پرجرئت بود و اشعار مدح خود را حتى در حضور ظالمانى چون معاويه و مروان مىخواند. ماجراى خواستگارى مروان از دختر «عبداللَّهبن جعفر» در كتب بسيارى ثبت شده كه ذكوان در همان مجلس با سه بيت شعر، جسارتِ مروان را پاسخ مىگويد. در مضمون آيه تطهير بيتى از او مىآوريم:
أماطَ اللَّهُ مِنهم كلَّ رِجْسٍوَ طَهَّرَهُمْ بذلكَ في المثاني
خداوند از ايشان همه پليدىها را زدود، و پاك و مطهّرشان ساخت و اين مطلب در قرآن آمده است.
6 -4) ابونُواس: حسنبن هانى معروف به ابونُواس شاعر شهير قرن دوم است. در علم قرائت، لغت، فقه، حديث و احكام صاحب نظر بود. سابقه خوبى نداشت، امّا توبه
