اشاره‏

درباره مرحوم آيت‏اللَّه ميرزا على احمدى ميانجى (1305- 1379 شمسى) پيش از اين سخن گفته‏ايم. ^۱ آنچه در پى مى‏آيد، ترجمه گفتارى از ايشان است به زبان عربى كه براى نخستين‏بار، به اهتمام استاد سيّد هادى خسروشاهى در فصلنامه پيام بهارستان (نشريه كتابخانه مجلس شوراى اسلامى، شماره 7 (بهار 1389)، ص 75-90) در ضمن مقاله «اسناد و يادداشت‏هايى درباره پرفسور حميداللَّه و آيت‏اللَّه احمدى ميانجى» انتشار يافته است.
براساس توضيحات استاد خسروشاهى، بيش از چهل سال پيش، پس از ملاقاتى كه در سال 1347 شمسى با دكتر محمّد حميداللَّه حيدرآبادى دانشمند هندى مقيم پاريس در آن شهر داشته‏اند، دكتر حميداللَّه، نامه‏اى به آقاى خسروشاهى نوشته و ضمن آن، در باب كتاب «اصل الشيعة و اصولها» تأليف آيت‏اللَّه كاشف الغطاء، سخن گفته است. او در نامه، از نصوص اميرالمؤمنين بر امامت امام مجتبى عليهما السلام مى‏پرسد. آقاى خسروشاهى نيز نامه را به آيت‏اللَّه ميرزا على احمدى ميانجى ارجاع داده كه مرحوم احمدى در زمانى كوتاه - كمتر از ده روز - به آن پاسخ گفته است: يكى از نكات مهمّ در اين ميان، پيوند علمى دانشوران فريقين است در زمانى كه ارتباطات به دشوارى انجام مى‏گرفت. ضرورت اين‏گونه پيوندها را امروزه در عصر ارتباطات، بايد بسيار بيشتر از گذشته، جدّى دانست.
دكتر محمّد حميداللَّه، در محرم 1326 هجرى قمرى، در حيدرآباد هند زاده شد. دروس مقدّماتى را در هند خواند. كارشناسى تا دكتراى حقوق را در دانشگاههاى مختلف آلمان و پاريس به پايان رساند.