جمعآورى نامههاى ارسال شده و نوشتههاى پراكنده
نكته مهم در اين مجموعه نوشتههاى ميرحامد حسين، اهتمام ايشان به جمعآورى نامهها و نوشتههاى متفرّقهاش در زمان خود اوست كه در آن زمان با نبودِ امكانات تكثير چون كاربُن و فتوكپى و چاپ و فيلمبردارى و... (به جز رونويسى) مهمّ است. او قبل از تكثير و نسخهبردارى از نوشتههاى خود بيشتر به فكر محتواى نوشته خود بود كه در پاكتى به سوى مخاطب مىرفت يا در لابهلاى كتابى براى آيندگان و خوانندگان مىماند و غالباً بيش از يك نسخه از نوشتههاى خود را نداشتند كه آن هم غالباً از آفات دهر، مصون نمىماند و از بين مىرفت.
ايشان در راستاى تحقق اين امر، حتّى به برخى از دوستان خود همچون سيّد على حسن - كه قبلاً نامههايى ادبى از وى دريافت نموده بود - درخواست جمعآورى و حفظ آنها را مىكند و علاقه خود را به امانتگيرى آنها براى نسخهبردارى و سپس استرداد آنها ابراز مىنمايد:
إنّي أصوب أن أجمع في مجموع ما يجرى من المكاتبات بينكم و بين العبد...
فأعيرونيها حتّى أستنسخها ثمّ أردّها عليكم بأصلها، فإنّ اللَّه يأمركم أن تؤدّوا الأمانات إلى أهلها. ۱
تقاضاى فوق، نشان مىدهد كه تصميم وى بر بازيابى و بازنويسى نوشتههاى شخصى و متفرقه خود كه حاوى نكات ادبى و علمى بوده است، در برههاى از زندگى وى اتّفاق افتاه و از اوّل چنين تصميمى بر جمعآورى نداشته است؛ هرچند كه بعد از آن، احتمالِ دو نسخه نمودن نوشتههايش بعيد نمىنمايد.
جمعآورى كتابهاى نفيس
مسئله مهمّ ديگر در اين نوشتهها، اهتمام مير حامد حسين به تهيّه كتابهاى نفيس و ناياب خطّى يا چاپى در حدود 160 سال قبل است كه چاپ كتاب به آسانى و گستردگى زمان ما نبوده و ارتباطات و حمل و نقل نيز به اين صورت قوى و آسان
