اختيار حضرت عيسى قرار داده است و به او دستور داده است كه بگو و حضرت عيسى عليه السلام مى‏گويد: (إنّى أخلق لكم... بإذن اللَّه)^۱ يعنى به اذن الهى تصريح دارد و اعتراف مى‏كند. بر فرض، اگر خداوند تعالى شأن جعل الفاظ را در اختيار رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله قرار داده است، آيا جايى به اين مسئله تصريح كرده است؟ يا خود رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله به اين مسئله اشاره‏اى دارد؟ از آنجا كه هيچ تصريحى در اين خصوص وجود ندارد، مى‏توان به اين نتيجه رسيد كه چنين شأنى، يعنى شأن جعل الفاظ قرآن، به پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله داده نشده است. وقتى خود خداوند اين وحى را لفظاً و معنًى به خودش نسبت مى‏دهد، چه اصرارى است كه به حساب رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله گذاشته شود؟

آقاى دكتر ميرباقرى:

در خصوص اينكه قرآن لفظاً و معنًى نازل شده است، در قرآن كريم تصريحاتى وجود دارد: (إنّا جعلناه قرآناً عربيّاً)^۲(إنّا انزلناه قرآناً عربيّاً)^۳جايگاه نزول قرآن كريم قلب پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله است و اين قرآن به زبان عربى بر قلب ايشان نازل شده است و عربيّت قرآن كريم قبل از نزول آن بوده است.

آقاى دكتر شاهرودى:

توجّه داشته باشيد كه «عربيّاً» در آيه مباركه نقش حال مقدّره دارد. حال در زبان عربى، داراى چند صورت است. حال مقارنه، حال مقدرّه، حال محكميّه؛ كه در اين آيه مباركه «عربيّاً» حال مقدّره است و عربيّت حالتى است كه بر قرآن عارض شده است. اگرچه آيات مطرح شده هركدام به نوعى دلالت بر اين مسئله دارد؛ امّا تصريح ندارد بر اينكه قرآن لفظاً و معنًى نازل شده است.