مطيع ائمّه عليهم السلام هستند را با وجدان گناهكار و نيز حال مسلمانان غيرشيعى را با حال عموم مسيحيان و يهوديان و حال آنان را با مادّى‏گرايان و دهريان مقايسه كنى و اين بر هر عاقلى آشكار است. در نتيجه، كنار رفتن پرده‏ها از پيش چشم مسلمانان در هر درجه‏اى [ از ايمان‏]، در مقايسه با عموم غيرمسلمانان، برهانى است بر رسالت رسول ايشان؛ چنان‏كه بلندى درجه معرفت شيعه در قياس با غيرشيعه، برهانى است بر خلافت امامان ايشان عليهم السلام.

2. تذكار به نور عقل و اثاره و برانگيختن عقول بشر

گفتيم كه مرحوم ميرزا با بهره‏گيرى از تعاليم وحيانى معتقد است كه رسول خدا به خدا شناخته مى‏شود و از آنجا كه همه بندگان، مفطور به معرفت پروردگارشان هستند با تذكار رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله، به معروف فطرى خويش متذكّر مى‏شوند. خداوند با اين تذكار، علاوه بر معرّفى خويش به بندگان، بر صدق رسولش نيز گواهى مى‏دهد و اين درحقيقت همان معناى فرمايش اميرالمؤمنين عليه السلام است كه:
اعْرفُوا اللَّهَ بِاللَّهِ و الرَّسولَ بِالرِّسالَة.
چرا كه مهم‏ترين رسالت پيامبر، همانا تذكار به پروردگار عالميان و دعوت بندگان به خضوع و خشوع در برابر عظمت اوست. افزون بر آن، رسول خدا وظيفه دارد كه بشر را به مكارم اخلاق فراخواند؛ يعنى امورى را به او يادآورى كند كه بالفطره آنها را مى‏شناسد و عقل به‏روشنى آنها را درك مى‏كند.
قرآن، از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله با عنوان مذكّر ياد مى‏كند. يادآوريهاى پيامبر اكرم و اهل بيت عليهم السلام به نور عقل و احكام آن، در كتب روايى فراوان است. از نظر آيت‏اللَّه ميرزا مهدى اصفهانى اين يادآوريها، ارشاد به نورى است كه ذاتاً معصوم است؛ يعنى عقل؛ زيرا حيث ذات عقل، نور و روشنايى است. ايشان امورى را برمى‏شمارد كه به نور عقل، روشن مى‏شوند و درعين حال رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آنها را يادآورى كرده است. درباره برخى از اين امور در رساله اعجاز كلام‏اللَّه المجيد بحث شده است. به اعتقاد