(فَوَيْلٌ لِلَّذينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْديهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَليلاً فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْديهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُون)۱
(فَمَنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُون)۲
(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُون)۳
در اين آيات، خداوند افترازننده بر خود را ظالمى خوانده است كه رستگار نمىشود. عذاب شديد خداوند چنين كافرانى را دربرخواهد گرفت و اينان از رحمت حق به دور خواهند ماند. ۴
آيا واقعاً، گمان كسانى كه امرى را بهدروغ به خدا نسبت مىدهند، جز اين است كه در قيامت با رويى سياه محشور مىشوند و جايگاهى جز جهنّم خواهند داشت!؟
كذب و افترا بر خدا و رسول صلى اللَّه عليه و آله در روايات اهل بيت عليهم السلام
روايات اهل بيت عليهم السلام نيز درباره اين مضمون، فراوان است. از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود:
دروغ بستن بر خداوند و بر پيامبرش صلى اللَّه عليه و آله ، از گناهان كبيره است. 5
همچنين امام عليه السلام به مردى از اهل شام فرمود:
اى برادر اهل شام، حديث ما را بشنو و بر ما دروغ مبند؛ زيرا هر كه بر ما دروغ ببندد، بر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله دروغ بسته و هر كه بر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله دروغ ببندد، به خداى متعال دروغ بسته است و كسى كه بر خداوند دروغ بندد،
1.البقره (۲)/ ۷۹
2.آل عمران (۳) / ۹۴
3.الأنعام (۶)/ ۲۱
4.ر.ك. يونس (۱۰) / ۱۷، ۶۰، ۶۹، ۷۰؛ هود (۱۱) / ۱۸؛ النّحل (۱۶) / ۱۷ ؛ عنكبوت (۲۹) / ۶۸ ؛ الزّمر (۳۹) / ۳۲ و ۶۰
5.كلينى، ج ۲، ص ۳۳۹؛ برقى، ج ۱، ص ۱۱۸