جعلى دانستن برخى روايات، دروغ بستن بر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و ائمّه عليهم السلام خواهد بود

بنابر آنچه گفتيم، سخن خلاف واقع، دروغ به حساب مى‏آيد. همچنين انكار آنچه حقيقتاً وحى است، دروغ بستن به خدا محسوب مى‏شود. بر همين اساس، تكذيب و جعلى خواندن مرويّاتى كه حقيقتاً سخن پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و ائمّه عليهم السلام است، نيز دروغ بستن بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و ائمّه عليهم السلام خواهد بود.
پيشتر در معناى كذب بيان كرديم كه صرف خلاف واقع بودن خبر، براى دروغ و كذب خواندن آن كافى است؛ چه گوينده خبر به مضمون آن معتقد باشد و چه آن را باور نداشته باشد و با علم به نادرستى خبر، آن را بيان كند. از اين رو آنهايى كه بى‏پروا اخبار و احاديثى را به جعل منتسب مى‏كنند كه در ميان آنها احاديثى به راستى از معصوم است، در واقع بر معصوم دروغ بسته‏اند و هر كه بر ائمّه عليهم السلام دروغ ببندد بر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و در نهايت، بر خدا دروغ بسته است.^۱ از امام باقر عليه السلام نقل شده است:
از كسى كه ما اهل بيت عليهم السلام را تكذيب كند يا بر ما دروغ بندد هيچ‏كس دروغ گوتر بر خدا و رسول نيست؛ زيرا ما از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله سخن مى‏گوييم و او از خدا. بنابراين هر وقت ما تكذيب شويم، خدا و رسولش تكذيب شده‏اند.^۲
همچنين از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله نقل شده است:
هر كس از من حديثى به او برسد و آن را تكذيب كند، سه كس را تكذيب كرده است: خدا، رسولش و كسى كه اين حديث را براى او نقل كرده است.^۳
در اينجا روى سخن پيامبر، نه با كفّار و مشركان، بلكه با مسلمانان است. رسول