نگرشى نو به كذب و افترا بر خدا و رسول در حوزه حديث‏ - صفحه 51

حديثى را كه مرجئى و قدرى و خارجى برايتان مى‏آورد و به ما نسبت مى‏دهد، تكذيب نكنيد كه شما نمى‏دانيد شايد چيزى از حق در آن باشد و شما [ بدين وسيله‏] خدا را فوق عرشش تكذيب كرده باشيد.
از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله نيز نقل شده است كه فرمود:
من ردّ حديثاً بلغه عنّى، فأنا مخاصمه يوم القيامة، فإذا بلغكم عنّى حديث لم تعرفوا، فقولوا اللَّه أعلم. 1
هر كه حديثى را كه از جانب من به او مى‏رسد رد كند، من روز قيامت دشمن او خواهم بود، پس هرگاه حديثى از من به شما رسيد كه آن را نمى‏شناختيد، بگوييد خدا داناتر است.

اين بيان رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله ، دستورى كلّى است كه هرگاه حديثى به شما رسيد و آن را نمى‏شناختيد رد نكنيد و علم آن را به خدا واگذاريد. اين معنا در روايات فراوانى ذكر شده است كه مواردى از آن را نقل مى‏كنيم:
امام كاظم عليه السلام در نامه‏اى نوشتند:
و لا تقل لما بلغك عنّا أو نسب إلينا هذا باطل، و إن كنت تعرف خلافه، فإنّك لا تدرى لم قلنا و على أيّ وجه و صفة. 2
به آنچه از ما به تو مى‏رسد يا به ما منسوب مى‏شود نسبت بطلان مده، اگرچه خلاف آن را بشناسى، كه همانا تو نمى‏دانى چرا و در چه شرايط و به چه نحوى ما آن را گفته‏ايم.

راوى مى‏گويد، از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمود:
أما و اللَّه إنّ أحبّ أصحابي إليّ، أورعهم و أفقههم و أكتمهم لحديثنا، و إن أسوأهم عندي حالاً و أمقتهم إليّ، الذي إذا سمع الحديث ينسب إلينا و يروي عنّا، فلم يعقله و لم يقبله قلبه، اشمأزّ منه و جحده و كفر بمن دان به، و هو لا

1.مجلسى، ج ۲، ص ۲۱۲، ح ۱۱۴

2.مجلسى، ج ۲، ص ۱۸۶، ح ۱۱

صفحه از 55