حديثى را كه مرجئى و قدرى و خارجى برايتان مىآورد و به ما نسبت مىدهد، تكذيب نكنيد كه شما نمىدانيد شايد چيزى از حق در آن باشد و شما [ بدين وسيله] خدا را فوق عرشش تكذيب كرده باشيد.
از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله نيز نقل شده است كه فرمود:
من ردّ حديثاً بلغه عنّى، فأنا مخاصمه يوم القيامة، فإذا بلغكم عنّى حديث لم تعرفوا، فقولوا اللَّه أعلم. 1
هر كه حديثى را كه از جانب من به او مىرسد رد كند، من روز قيامت دشمن او خواهم بود، پس هرگاه حديثى از من به شما رسيد كه آن را نمىشناختيد، بگوييد خدا داناتر است.
اين بيان رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله ، دستورى كلّى است كه هرگاه حديثى به شما رسيد و آن را نمىشناختيد رد نكنيد و علم آن را به خدا واگذاريد. اين معنا در روايات فراوانى ذكر شده است كه مواردى از آن را نقل مىكنيم:
امام كاظم عليه السلام در نامهاى نوشتند:
و لا تقل لما بلغك عنّا أو نسب إلينا هذا باطل، و إن كنت تعرف خلافه، فإنّك لا تدرى لم قلنا و على أيّ وجه و صفة. 2
به آنچه از ما به تو مىرسد يا به ما منسوب مىشود نسبت بطلان مده، اگرچه خلاف آن را بشناسى، كه همانا تو نمىدانى چرا و در چه شرايط و به چه نحوى ما آن را گفتهايم.
راوى مىگويد، از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمود:
أما و اللَّه إنّ أحبّ أصحابي إليّ، أورعهم و أفقههم و أكتمهم لحديثنا، و إن أسوأهم عندي حالاً و أمقتهم إليّ، الذي إذا سمع الحديث ينسب إلينا و يروي عنّا، فلم يعقله و لم يقبله قلبه، اشمأزّ منه و جحده و كفر بمن دان به، و هو لا
1.مجلسى، ج ۲، ص ۲۱۲، ح ۱۱۴
2.مجلسى، ج ۲، ص ۱۸۶، ح ۱۱