بررسى سيماى امام على و خلافت ايشان در قصيده جلجليّه عمروعاص‏

دكتر آفرين زارع‏^۱

چكيده: غدير خم كه در هجدهم ذى الحجه سال دهم هجرت و در آخرين حجّ عمر گرانمايه پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله به وقوع پيوست، تأكيدى محكم و متين بر خلافت و امامت اميرالمؤمنين امام على عليه السلام به امر پروردگار بود كه قرآن كريم، حديث شريف نبوى و تاريخ، گواه غيرقابل انكار آن است. واقعه عظيم غدير، مرزهاى دينى و تاريخى را درنورديده و در ادبيّات نيز انعكاس يافته است تا آنجا كه شاعران فراوانى از عرب و عجم و مسلمان و غيرمسلمان، نصب اميرالمؤمنين عليه السلام را به امامت و ولايت به امر يگانه ايزد و به دست آخرين فرستاده صلى اللَّه عليه و آله در اشعارشان به تصوير كشيده‏اند.
نكته قابل توجّه اين است كه حتّى سرسخت‏ترين دشمنان «سيّد الأوصياء» از پنهان ساختن اين حقيقت تابناك درمانده‏اند كه از ميان آنها مى‏توان به عمروعاص اشاره كرد.
اين مقاله بر آن است تا ضمن بررسى قصيده جلجليه و تحليل