فصل يكم : تشويق به ايثار

قرآن

«و [ديگران را] بر خويشتن مقدّم مى دارند ، هرچند خودشان نيازمند باشند . و آنها كه از آزمندىِ نفس خويش ، مصون بمانند ، آنان ، همان رستگاران اند» .

«و خوردنى را ، با وجود دوست داشتن آن ، به بينوا و يتيم و اسير مى خورانند [و در دل مى گويند :] ما شما را فقط براى خدا اطعام مى كنيم و از شما هيچ پاداش و يا سپاسى نمى خواهيم» .

حديث

۱.الكافىـ به نقل از اَبان بن تغلب ـ :[به امام صادق عليه السلام ] گفتم : مرا از حقّ مؤمن بر مؤمن ، آگاه فرما .
فرمود : «ابان! اين موضوع را بگذار و از آن بگذر» .
گفتم : نه ، فدايت شوم . و به ايشان ، اصرار ورزيدم.
پس فرمود : «اى ابان! [از حقوق مؤمن بر مؤمن ، اين است كه] دارايى ات را با او به دو نيم ، قسمت كنى» .
سپس به من نگريست و چون حالت [اعجابِ] دست داده به مرا ديد ، فرمود : «اى ابان! مگر نمى دانى كه خداوند عز و جل از ايثارگران ، ياد
كرده است؟ ^۱ » .
گفتم : چرا ، فدايت شوم.
فرمود : «هر گاه دارايى ات را با او قسمت كنى ، هنوز ايثار نكرده اى ؛ بلكه تو و او يكسانيد . وقتى ايثار مى كنى كه از نيم ديگر هم به او بدهى» .