فصل دوم : بندهاى اذان

۱۷.معانى الأخبارـ به نقل از محمّد بن حنفيّه ـ :پيامبر صلى الله عليه و آله شبى كه به آسمان برده شد ، چون به آسمان ششم رسيد ، فرشته اى از آسمان هفتم فرود آمد كه تا پيش از آن روز ، هرگز فرود نيامده بود ، و گفت : اللّه أكبر ، اللّه أكبر .
خداوند عز و جل فرمود : «من چنينم» .
فرشته گفت : أشهد أن لا إله إلّا اللّه .
خداوند عز و جل فرمود : «من چنينم ؛ معبودى جز من نيست» .
فرشته گفت :
أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه .
خداوند عز و جل فرمود : «[او ]بنده و امين من در ميان خلق من است . با انتخاب او به پيامبرى ام ، او را بر بندگانم برگزيدم» .
فرشته گفت : حىَّ على الصلاة .
خداوند عز و جل فرمود : «نماز را بر بندگانم واجب ساختم و آن را آيينى براى خود قرار دادم» .
فرشته گفت : حىَّ على الفلاح .
خداوند عز و جل فرمود : «آن كه به سوى نماز روانه شد و براى خشنودى من ، بر آن مواظبت نمود ، رستگار شد» .
فرشته گفت : حىَّ على خير العمل .
خداوند عز و جل فرمود : «نماز ، برترين و پاك ترينِ اعمال در نزد من است» .
فرشته گفت : قد قامت الصلاة .
پس ، پيامبر صلى الله عليه و آله جلو قرار گرفت و پيش نماز آسمانيان شد و از آن روز ، شرافت پيامبر صلى الله عليه و آله به كمال رسيد.