۹.امام على عليه السلامـ در سفارش به فرزندش حسن عليه السلام ـ :بدان ـ اى فرزندم ـ كه هيچ كس به مانند پيامبر صلى الله عليه و آله ، از خداوند سبحان ، خبر نداده است . پس او را به عنوان پيشرو ، و راهبر به سوى نجات ، بپذير .
۱۰.امام على عليه السلامـ در نامه اش به مالك اشتر ، آن گاه كه او را به حكومت مصر گماشت ـ :بر توست كه راه و رسم پيشينيانت را ـ خواه حكومتى دادگستر باشد ، يا سنّتى ارزشمند ، يا آثار پيامبرمان صلى الله عليه و آله ، يا حكمى كه در كتاب خداست ـ ، همواره به ياد آورى ، و به عملكردهاى ما ـ كه شاهد بوده اى ـ اقتدا كنى ، و در پيروى از توصيه هايى كه در اين سفارش نامه به تو كرده ام و با آن ، حجّت را بر تو تمام كرده ام ، بكوشى تا هنگامى كه نفْس تو خواست در پى هوسش بشتابد ، بهانه اى نداشته باشى .
۱۱.امام على عليه السلامـ در باره لزوم تأسّى جستن به پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :[ خداوند ،] اطاعت از او را همدوش اطاعت از خودش قرار داد و نافرمانى از او را قرين نافرمانى خويش ساخت... و در تشويق به پيروى از او ، و ترغيب به تصديقش ، و پذيرش دعوتش فرمود : «بگو : اگر خدا را دوست مى داريد ، از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را بيامرزد» . پس پيروى از او صلى الله عليه و آله [ مساوى با ]دوست داشتن خداست ، و خشنودى او ، [ موجب ]آمرزش گناهان و كمال رستگارى و واجب گشتن بهشت است .
۱۲.امام صادق عليه السلام :پروردگارا! گوش هاى دلم را براى ياد خودت باز كن تا وحى تو را درك كنم ، و از كتابت پيروى كنم ، و پيامبرانت را تصديق نمايم ، و به وعده ات ايمان آورم ، و به پيمانت وفا كنم ، و فرمانت را به كار بندم ، و از آنچه نهى كرده اى ، دورى گزينم.
بار خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست ، و از من رخ بر متاب ، و احسانت را از من باز مدار ، و از عفوت محرومم مكن ، و مرا چنان گردان كه دوستانت را دوست ، و دشمنانت را دشمن بدارم ، و ترس از تو و اشتياق به تو و فروتنى و وقار و تسليم در برابر فرمانت ، و تصديق كردن كتابت ، و پيروى از سنّت پيامبرت صلى الله عليه و آله را روزى ام فرما .
