۴۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از پيشواى دادگر ، نافرمانى مكن.
۴۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به شما فرمان مى دهم كه خدا را بندگى كنيد و چيزى را انباز او نسازيد، و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده مشويد، و از كسى كه خداوند، او را ولىّ امر شما قرار داده است ، اطاعت كنيد.
۴۱۰.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا فرمود: «هر كس بميرد و امام خويش را نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است». پس بر شما باد فرمان بردارى. شما ياران على عليه السلام را ديده ايد [كه چگونه بودند]، ۱ و شما از كسى پيروى مى كنيد كه مردم در نشناختن او ، معذور نيستند. ارجمندترين [آيه]هاى قرآن ، در حقّ ماست، و ما مردمى هستيم كه خداوند ، فرمانبرى از ما را واجب فرموده است.
۴۱۱.امام على عليه السلام :هر كس از امام خويش فرمان ببرد ، در حقيقت ، از پروردگارش فرمان برده است.
۴۱۲.امام على عليه السلام :بر شما باد فرمان بردارى از پيشوايانتان؛ زيرا آنان امروز گواه بر شمايند و فردا[ى قيامت]، شفاعت كنندگان شما در نزد خدا.
۴۱۳.امام على عليه السلام :اى مردم! بر شما باد فرمان بردارى و شناختن كسى كه در نشناختن او ، هيچ عذرى از شما پذيرفته نيست؛ زيرا آن علمى كه آدم عليه السلام [با خود ]فرود آورد و همه آنچه پيامبران تا خاتم پيامبران ، بدان فضيلت داده شده اند، در عترت محمّد صلى الله عليه و آله است. پس چرا سرگردانيد؟؛ بلكه به كدام سو روانيد؟ اى باز ماندگان از صُلب آن كشتى نشينان! ۲ اينك همانند آن كشتى ، در ميان شما هست . پس بر آن بنشينيد؛ زيرا همان گونه كه سرنشينان آن كشتى رهيدند ، هر كه به اين كشتى وارد شود نيز مى رَهَد، و من اين را ضمانت مى كنم و بر اين ضمانت خويش ، سوگند راست مى خورم كه بيهوده سخن نمى گويم. واى بر كسى كه از اين كشتى جا بماند! واى بر كسى كه از اين كشتى جا بماند! آيا نشنيده ايد آنچه را كه پيامبرتان صلى الله عليه و آله در حَجّة الوداع ، در باره ايشان فرمود: «من دو چيز گران بها در ميان شما بر جاى مى گذارم. مادام كه به آن دو چنگ زنيد ، هرگز گم راه نمى شويد: كتاب خدا، و عترتم [يعنى] اهل بيتم. اين دو ، هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا آن گاه كه در كنار حوض [كوثر ]به نزد من آيند. پس مراقب باشيد كه پس از من ، با آن دو چه مى كنيد».
بدانيد كه اين [قرآن و عترت] ، آبى گواراست . پس [از آن] بنوشيد، و اين ديگرى (غير اين دو) شور و تلخ است . پس دورى كنيد.
1.مقصود، خواصّ اصحاب اويند كه از او حرف شنوى و اطاعت داشتند، يا خوارج، مقصودند كه از طاعت او سر باز زدند .
2.مقصود ، سوارشدگان بر كشتى نوح عليه السلام اند.
