۳۶۰.اُسد الغابةـ در شرح حال زيد بن عمرو بن نُفَيل ـ :در باره او از پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال شد . فرمود : «او در روز قيامت ، به تنهايى چونان يك امّت برانگيخته مى شود» . او در جاهليت ، عبادت [خداى يكتا را] پيشه كرده بود و در طلب دين ابراهيم خليل عليه السلام برآمد و به يكتايىِ خدا ، باور داشت و مى گفت : خداى من ، همان خداى ابراهيم و دين من ، دين ابراهيم است.
او بر قريش از قربانى هايشان [براى بت ها] خُرده مى گرفت و مى گفت : گوسفندى را كه خداى يگانه آفريده و از آسمان برايش آب فرو فرستاده و از زمين ، برايش علف رويانيده است ، شما به غير نام خداى متعال [براى بت ها ]ذبح مى كنيد؟! و بر اين كار ، خُرده مى گرفت و آن را كارى بس بيهوده مى شِمُرد و از گوشت حيواناتى كه براى بت ها قربانى مى شدند ، نمى خورد.

۳۶۱.السيرة النبوية ، ابن هشامـ به نقل از اسماء دختر ابو بكر ـ :زيد بن عمرو بن نُفَيل را ـ كه پيرى سال خورده بود ـ ديدم كه به كعبه تكيه داده است و مى گويد : اى جماعت قريش! سوگند به آن كه جان زيد بن عمرو در دست اوست ، جز من، اَحَدى از شما بر دين ابراهيم نيست .
سپس گفت : بار خدايا ! اگر بدانم كه كدام روش نزد تو محبوب تر است ، با آن روش ، تو را عبادت مى كردم ؛ امّا نمى دانم . سپس بر كف دست خود ، سجده مى كرد .