4 / 8
وا نهادن نهى از منكر
قرآن
«پس چرا از نسل هاى پيش از شما خِردمندانى نبودند كه [ مردم را ] از فساد در زمين ، باز دارند، جز اندكى از كسانى كه از ميان آنان ، نجاتشان داديم؟ و كسانى كه ستم كردند ، به دنبال ناز و نعمتى كه در آن بودند ، رفتند و آنان ، گناهكار بودند . و پروردگار تو [ هر گز ] بر آن نبوده است كه شهرهايى را كه مردمش اصلاحگرند، به ستم ، هلاك كند» .
حديث
۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل عموم مردم را به سبب عمل [و گناه] عدّه اى خاص ، عذاب نمى كند ، مگر آن گاه كه منكر را در ميان خويش ببينند و بتوانند آن را نفى كنند [و تغييرش دهند] و نكنند . هر گاه چنين شد ، خداوند ، همگان را عذاب مى كند .
۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر بنده ، گناه را پنهانى انجام دهد ، جز به انجام دهنده آن ، زيان نمى رسانَد و هر گاه آشكارا انجامش دهد و كسى به او اعتراض نكند ، زيانش به همگان مى رسد .
۶۳.امام على عليه السلام :رحم كردن به كسى كه رحم نمى كند ، مانع رحمت [الهى] مى شود و باقى گذاشتنِ كسى كه باقى نمى گذارد ، امّت را به نابودى مى كشانَد. ۱
1.. به تعبير سعدى :
ترحّم بر پلنگ تيزدندانستمكارى بود بر گوسپندان .
