ج ـ منافق

۲۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :منافق ، كسى است كه [از گناه ،] باز مى دارد ، ولى خودش [از آن] باز نمى ايستد ... . اگر برايت سخنى (/ حديثى) باز گويد ، دروغ مى گويد ، و اگر وعده ات بدهد ، خُلف وعده مى كند ، و اگر به او امانتى بسپُرى ، به تو خيانت مى ورزد ، و اگر با تو ناساز شود ، پشت سرت بدگويى مى كند .

۲۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شخصِ دورو نمى تواند امين باشد .

۲۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نشانه منافق ، سه چيز است : هر گاه سخنى (/ حديثى) بگويد ، دروغ مى گويد ؛ هرگاه وعده دهد ، خُلف وعده مى كند ؛ و هرگاه به او امانتى سپرده شود ، خيانت مى ورزد .

۲۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :منافق ، كسى است كه هر گاه وعده دهد ، خُلف وعده مى كند ، و هر گاه عمل كند ، فاش مى سازد [و در بوق مى دَمَد] ، و هر گاه [سخن ]بگويد ، دروغ مى گويد ، و هر گاه امانتى به او سپرده شود ، خيانت مى ورزد .

د ـ دروغگو

۲۹۰.مصباح الشريعةـ در حديثى كه به امام صادق عليه السلام نسبت داده شده است ـ :دروغگو ، امين نيست .

ه ـ نيرنگباز

۲۹۱.امام على عليه السلام :نيرنگباز ، امانتدار نيست .