ر . ك : نساء : آيه 136 ـ 170 ، توبه : آيه 86 ، احقاف : آيه 31 ، حديد : آيه 7 ـ 28 .

حديث

۱۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به خدا ايمان ندارد كسى كه به من ايمان نياورد .

۱۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر موسى عليه السلام در زمان من مى بود و به من و به پيامبرىِ من ايمان نمى آورد ، نه ايمانش [به خدا ]كمترين نفعى برايش داشت و نه پيامبرى[اش ]فايده اى داشت .

۱۵۲.الأمالى ، طوسىـ به نقل از ابو سعيد ـ :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «كسى كه به من ايمان نياورده باشد ، به خدا ايمان نياورده است و كسى كه ولايت على را نداشته باشد ، به من ايمان نياورده است» يا فرمود : «محبّت على را [نداشته باشد]» .

۱۵۳.امام رضا عليه السلام :به دلايل بسيارى ، مردم ، مأمور به گفتن اذان شده اند ... و پس از تكبير ، شهادتين قرار داده شده است ؛ چون [اوّلاً] گام آغازينِ ايمان ، توحيد و اقرار به يگانگى خداوند ـ تبارك و تعالى ـ و گام دوم ، اقرار به پيامبرىِ پيامبر صلى الله عليه و آله است و [ثانيا ]براى اين كه فرمان بردارى از آن دو و شناخت آنها ، به يكديگر وابسته اند و [ثالثا ]براى اين كه اساس ايمان ، شهادتين است ، و شهادتين ، دو تا قرار داده شد ، چنان كه در ديگر امور حقوقى ، دو شاهد ، مقرّر گشته است . بنا بر اين ، هر گاه بنده به يگانگى خداوند عز و جل و پيامبرىِ پيامبر صلى الله عليه و آله اقرار كرد ، به كلّ ايمان ، اقرار كرده است ؛
زيرا ايمان در اصل ، همان اقرار به خدا و پيامبر اوست .