6 / 7
رهيدن از نيرنگ ها و ناملايمات
قرآن
«و ذو النون (يونس) را [ ياد كن ]آن گاه كه خشمگين رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او سخت نمى گيريم [ ؛ ولى چنين كرديم] . پس در [ دل ]تاريكى ها ندا در داد كه: «معبودى جز تو نيست . منزّهى تو! راستى كه من از ستمكاران بودم» . پس [ دعاى ]او را برآورده كرديم و او را از اندوه رهانيديم، و مؤمنان را [ نيز ]چنين نجات مى دهيم» .
«چرا هيچ شهرى نبود كه [ اهل آن ]ايمان بياورد و ايمانش به حال آن ، سود بخشد؟ مگر قوم يونس كه وقتى [ در آخرين لحظه ]ايمان آوردند، عذاب رسوايى در زندگىِ دنيا را از آنان دور كرديم و تا چندى ، آنان را برخوردار ساختيم» .
«و كسانى را كه ايمان آورده بودند و پروا مى داشتند ، رهانيديم» .
«سپس فرستادگان خود و كسانى را كه گرويدند ، مى رهانيم ؛ زيرا بر ما فريضه است كه مؤمنان را نجات دهيم» .
حديث
۳۷۶.امام على عليه السلام :ايمان ، نجات بخش است .
۳۷۷.امام على عليه السلام :ايمان ، موجب نجات است .
۳۷۸.امام على عليه السلام :نجات ، در گرو ايمان است .
۳۷۹.امام على عليه السلام :آن را كه ايمان نيست ، نجاتى نيست .
۳۸۰.امام على عليه السلام :اساس نجات ، داشتنِ ايمان و يقين راستين است .
