۴۵۵.امام على عليه السلامـ در سفارش به زهد و پرهيزگارى ـ :چه اندك اند كسانى كه اين را بپذيرند و بارِ آن را ـ چنان كه بايد و شايد ـ بر دوش كشند! اينان در شمار، كمترين اند و همانان اند كه خداوند در وصف ايشان فرموده است: «از بندگان من، اندكى سپاس گزارند» .

۴۵۶.امام على عليه السلام :حقّى هست و باطلى ، و هر يك از اين دو ، پيروانى دارد . پس اگر باطل در اكثريت است ، از ديرباز چنين بوده و اگر حق در اقلّيت است ، بسا و اُميدا ! ^۱ ليك كمتر پيش مى آيد كه آنچه رفته ، باز آيد!

۴۵۷.امام على عليه السلامـ در سفارش به پيمودن راه راست ـ :اى مردم! در [پيمودنِ ]راه راست ، از اندك بودن رهروانش احساس تنهايى نكنيد ؛ زيرا مردم بر سفره اى (دنيا) گرد آمده اند كه سير شدن از آن ، كوتاه مدّت است و گرسنگى اش طولانى ... .
اى مردم! آن كه راه روشن را پيمايد ، به آب مى رسد و آن كه خلاف آن پويد ، در سرگردانى مى افتد .

۴۵۸.امام على عليه السلامـ در گفتارى كه در آن ، از ستم و كجروى روزگار خود ، ياد مى كند و مردمِ آن روزگار را به پنج دسته تقسيم مى نمايد ـ :دسته ديگر ، مردانى هستند كه ياد بازگشتگاه (قيامت) ، ديدگانشان را [از حرام ها و دنيا ]فرو بسته و ترس از رستاخيز ، اشك هايشان را روان ساخته است . برخى از آنان ، آواره و گريزان گشته اند ، برخى ترسان و سركوب شده اند ، برخى خاموشى گزيده اند و دهانشان فرو بسته است ، برخى با اخلاص، همچنان دعوت [به حق] مى كنند و برخى چونان مادرِ داغ ديده ، گريان و دردمندند . از سرِ تقيّه ، در تنگنا به سر مى برند و ضعف و زبونى ، آنان را چنان در ميان گرفته است كه [گويا] در دريايى شور فرو رفته اند . دهان هايشان بسته و دل هايشان ريش است . چندان اندرز داده اند كه به ستوه آمده اند ، و چندان مقهور گشته اند كه به زبونى در افتاده اند ، و چندان كشته داده اند كه اندكْ شمار شده اند .