۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ايمان ، گفتار است و كردار ؛ دو برادرِ شريك هم .

۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرجئه به زبان هفتاد پيامبر ، لعنت شده اند ؛ همان كسانى كه مى گويند : ايمان ، گفتار است بدون كردار .

۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دو گروه از امّت من هستند كه خداوند عز و جل آنان را به زبان هفتاد پيامبر ، لعنت كرده است : قَدَريّه و مُرجِئه ؛ همانان كه مى گويند : ايمان ، [تنها] اقرار است و [نيازى به] عمل در آن نيست .

۱۵.صحيح البخارىـ به نقل از ابو جمره [نصر بن عمران ضبعى] ـ:من با ابن عبّاس مى نشستم و او مرا روى تخت خود مى نشانيد . او به من گفت : نزد من بمان تا سهمى از اموالم را براى تو قرار دهم .
من دو ماه نزد او ماندم . روزى گفت : چون هيئت نمايندگىِ عبد القيس نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند ، فرمود : «چه قومى هستيد؟» يا : «چه هيئتى هستيد ؟».
گفتند : ربيعه .
فرمود : «خوش آمديد ! شرمنده و پشيمان نباشيد!» .
گفتند : اى پيامبر خدا ! با وجود اين تيره از كفّار مُضَر در بين ما و تو ، فقط در ماه حرام مى توانيم نزد تو بياييم . پس دستور قاطعى به ما بدهيد كه آن را به اطّلاع مردم خود برسانيم و با انجام دادن آن ، به بهشت برويم . و از پيامبر خدا در باره [ظروف ]آشاميدنى ها پرسيدند .
پيامبر صلى الله عليه و آله آنان را به چهار چيز ، فرمان داد و از چهار چيز ، نهى كرد . آنان را به ايمان داشتن به خداى يگانه فرمان داد ، و فرمود : «آيا مى دانيد ايمان به خداى يگانه چيست ؟».
گفتند : خدا و پيامبرش داناترند .
فرمود : «گواهى دادن به اين كه معبودى جز خداى يكتا نيست و محمّد ، فرستاده خداست ، و گزاردن نماز و دادن زكات و گرفتن روزه ماه رمضان ، و اين كه خمس غنايم را بپردازيد» .