۷۷.امام كاظم عليه السلام :در يكى از جنگ هاى پيامبر صلى الله عليه و آله ، گروهى نزد ايشان آمدند . پيامبر خدا پرسيد : «آقايان كيستند ؟».
گفتند : جمعى مؤمن ، اى پيامبر خدا !
فرمود : «نشانه ايمانتان چيست؟».
گفتند : شكيبايى در گرفتارى ، سپاس گزارى در برخوردارى ، و خرسندى به قضا[ى الهى] .
پيامبر خدا [ در وصف آنان] فرمود : «خردمندانى دانا كه از [شدّت] دانايى ، نزديك است كه پيامبر باشند ! اگر راست مى گوييد ، پس مسازيد آنچه را كه در آن ساكن نمى شويد ، و گرد مياوريد آنچه را كه نمى خوريد ، و از خدايى كه به سوى او باز مى گرديد ، پروا بداريد» .

۷۸.دعائم الإسلام :نقل شده است كه پيامبر صلى الله عليه و آله بر گروهى از انصار گذشت كه در اتاقى جمع بودند . به آنان سلام گفت و ايستاد و فرمود : «شما چگونه ايد ؟» .
گفتند : مؤمن ، اى پيامبر خدا !
فرمود : «آيا براى سخن خود ، دليلى هم داريد؟».
گفتند : آرى .
فرمود : «بگوييد» .
گفتند : خداوند را در هنگام برخوردارى ، سپاس مى گوييم و در گرفتارى ، شكيب مى ورزيم و به قضا[ى الهى] خرسنديم .
پيامبر خدا فرمود : «در اين صورت ، چنانيد كه گفتيد» .

۷۹.تنبيه الخواطر :آورده اند كه پيامبر صلى الله عليه و آله بر گروهى گذشت و به آنان فرمود : «شما كيستيد ؟».
گفتند : جمعى مؤمن .
فرمود : «نشانه ايمانتان چيست؟».
گفتند: بر گرفتارى مى شكيبيم، در برخوردارى سپاس مى گزاريم، و به قضا خرسنديم.
پيامبر خدا فرمود : «به خداى كعبه سوگند كه مؤمنيد» .

۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده ، مؤمن كامل نيست ، مگر آن گاه كه حتّى به شوخى دروغ نگويد ، و مجادله نكند ، اگر چه حق با او باشد .