۱۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! ... مَثَل تو و امامان از نسل تو پس از من ، همچون كشتى نوح است كه هر كس بر آن سوار شد ، رهايى يافت و هر كه از آن باز ماند ، غرق گشت و مَثَل شما، همچون اختران است كه هر گاه يكى ناپديد شود، ديگرى پيدا مى گردد تا به روز رستاخيز .

۱۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مَثَل ايشان (اهل بيت من) در ميان امّتم ، همچون ستارگان سپهر است كه هر گاه يكى از آنها ناپديد شود ، ديگرى پيدا آيد . آنها امامانى ره نما و ره يافته اند . نه كينه كسى كه بديشان كينه ورزد و نه ترك يارى كسانى كه از يارى ايشان دريغ ورزند ، به آنها زيان نمى رساند ؛ بلكه خداوند به كسانى كه كينه آنها را در دل دارند و از يارى كردن ايشان دريغ مى ورزند ، زيان مى رساند . آنها حجّت هاى خدا بر زمين و گواهان اويند بر خلقش . هر كس از آنها فرمان بَرد ، از خدا فرمان برده است و هر كه از ايشان سر پيچد ، از خدا سر پيچيده است . آنها با قرآن اند و قرآن با آنهاست . نه قرآن از آنها جدايى مى پذيرد و نه آنان از قرآن جدايى مى پذيرند ، تا آن كه در كنار حوض كوثر بر من وارد شوند . نخستين امام ، برادرم على است كه بهترين آنهاست ، سپس فرزندم حسن و پس از او فرزندم حسين و در پى ايشان ، نُه تن از فرزندان حسين .

۱۶۶.امام على عليه السلام :هان ! خاندان محمّد ، همچون اختران آسمان اند كه هر گاه يكى ناپديد شود ، ديگرى پيدا مى آيد .

۱۶۷.امام صادق عليه السلام :عالِمى نيست كه بميرد و جانشينى از خود گذارد ، مگر ما . پس هر گاه عالِمى از ما برود ، ديگرى در جايگاه او ظهور مى كند . ما ستارگان در آسمان هستيم .