۱۸۹.امام صادق عليه السلام :انبيا و اوصيا گناهى ندارند ؛ زيرا معصوم و پاك اند .

۱۹۰.امام صادق عليه السلام :شك و گناه ، در آتش است. اين دو نه از ما هستند و نه به سوى ما مى آيند .

۱۹۱.امام صادق عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند :«خداوند خواسته است كه پليدى را تنها از شما اهل بيت بزدايد و شما را كاملاً پاك گرداند»ـ :رجس، همان شك است .

۱۹۲.امام رضا عليه السلام :خداوند عز و جل پس از پيامبرى و دوستى ، امامت را در مرتبه سوم به ابراهيم خليل اختصاص داد و اين را فضيلتى قرار داد كه او را بدان شرافت داد و با آن ستودش و فرمود : «من تو را پيشواى مردم گردانيدم» .
ابراهيم خليل عليه السلام از سرِ شادى گفت : «فرزندانم را هم؟» .
خداوند در پاسخ او فرمود : «پيمان من ، ستمكاران را در بر نمى گيرد» . بدين ترتيب ، اين آيه، امامت هر ستمگرى را تا روز رستاخيز باطل گرداند و امامت ، تنها در برگزيدگان خواهد بود .
سپس خداوند، او را چنين گرامى داشت كه امامت را در نسل او ـ كه اهل طهارت و برگزيدگى بودند ـ ، قرار داد و فرمود : «و به او اسحاق و يعقوب را [به عنوان نعمتى افزون] بخشيديم وهمه را از شايستگان گردانيديم و آنها را پيشوايانى ساختيم كه به امر ما هدايت مى كردند، و انجام دادن كارهاى نيك و بر پاى داشتن نماز و دادن زكات را به آنها وحى كرديم و آنان پرستنده ما بودند» .