۲۹۰.مقتضب الأثرـ به نقل از ابان بن عمر ـ :نزد امام صادق عليه السلام بودم كه سفيان بن مصعبِ عبدى وارد شد و گفت : خدا مرا قربان تو گرداند ! نظرت در باره آيه شريف : «و بر اعراف، مردانى هستند» چيست؟
فرمود : «آنها جانشينان دوازده گانه از خاندان محمّدند كه خدا را نمى شناسد ، مگر كسى كه ايشان را بشناسد و آنها هم او را بشناسند» .
گفت : قربانت گردم! مقصود از اعراف چيست؟
فرمود : «پشته هايى از مُشك است كه پيامبر خدا و اوصياى او بر آنها ايستاده اند و هر كس را از سيمايش مى شناسند» .

3 / 1 ـ 14

اركان زمين

۲۹۱.امام باقر عليه السلام :همانا پيامبر خدا صلى الله عليه و آله باب [معرفت] خداست كه جز از آن در نمى آيند و راه اوست كه هر كس آن را بپيمايد ، به خداوند عز و جلمى رسد . امير مؤمنان عليه السلام نيز پس از او چنين است و همين طور است هر امام در پِى ديگرى . خداوند عز و جل آنها را اركان زمين قرار داده تا [زمين،] اهلش را نلرزاند و نيز بنيان هاى اسلام و مرزداران راه هدايت او، قرار داده است. هيچ كس جز به هدايت آنها ره نمى يابد و بيرون رونده از هدايتى گم راه نمى شود ، مگر با كوتاهى كردن در حقّ ايشان . آنها معتمدان خدايند در علم و حجّت ها و هشدارهايى كه فرو فرستاده است و دليلى رسايند براى زمينيان كه براى آخرين آنها از سوى خدا همان جارى است كه براى نخستين ايشان جارى بوده و هيچ كس جز به يارى خدا به اين حد نمى رسد .