۳۶۰.امام باقر عليه السلام :ما حجّت خداييم. ما درِ خداييم. ما زبان خداييم. ما وجه خداييم . ما چشم خدا در ميان مردميم. ما عهده داران امر خدا در ميان بندگان اوييم .

۳۶۱.امام باقر عليه السلام :ما ، اهل خانه رحمت، و درخت نبوّت و معدن حكمت و جايگاه فرشتگان و مكان فرو آمدن وحى ايم .

۳۶۲.امام باقر عليه السلام :ما كسانى هستيم كه با ما آغاز و با ما پايان مى پذيرد. ما، امامانِ هدايت و چراغ هاى تاريكى و گل دسته راه نمايى هستيم. ماييم نخستينيان و پايانيان.

۳۶۳.امام باقر عليه السلام :ما هر گاه فردى را ببينيم، حقيقت ايمان وحقيقت نفاق را در او در مى يابيم.

۳۶۴.امام صادق عليه السلام :ما گروهى هستيم كه خداوند عز و جل فرمانبرى از ما را واجب كرده است . انفال ^۱ و برگزيده اموال، از آنِ ماست . ما راسخانِ در دانشيم . ما آن گرفتاران حسادت ديگرانيم كه خداوند در باره آنها فرموده : «يا مردم بر آنها به سبب آنچه خداوند از فضلِ خود بديشان داده ، حسادت مى ورزند» .