اصحاب حديث ، روايت كرده اند كه در باره اين آيه ، از عمر ، سؤال شد و او گفت: «در باره آن ، از عايشه سؤال كنيد» و عايشه در پاسخ گفت: «اين آيه در خانه خواهرم امّ سلمه نازل شده است . پس در باره آن ، از او بپرسيد كه در زمينه اين آيه ، از من آگاه تر است». ^۱
بنا بر اين ، اگر صحّت رواياتى را كه بدانها اشاره شد ^۲ بپذيريم، بايد بگوييم كه در ادامه رويداد كسا ، افراد ديگرى (مانند: عايشه همسر پيامبر صلى الله عليه و آله و زينب دختر اُمّ سلمه) نيز شاهد آن بوده اند و آنها نيز از پيامبر صلى الله عليه و آله همان تقاضاى امّ سلمه را داشته اند و پيامبر خدا به آنها پاسخ منفى داده است و احتمالى كه برخى از محدّثان ^۳ در «تكرار چند باره اين رويداد» داده اند، امرى بعيد به نظر مى رسد.

5 . آنچه به «حديث كسا» شهرت يافته است

تا اين جا روشن شد كه حديث كسا ـ به شرحى كه گذشت ـ قطعى و غير قابل ترديد و بيانگر يكى از مهم ترين ويژگى هاى اهل بيت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، يعنى ويژگى طهارت و عصمت آنهاست؛ ليكن در اين اواخر، متنى به عنوان «حديث كسا» ، در ميان شيعيان ، شايع گرديده كه پايه و اساسى ندارد. نخستين محدّث معروفى كه بى اساس بودن اين متن را اعلان كرده ، مرحوم محدّث قمى (صاحب مفاتيح الجنان) ـ رضوان اللّه تعالى عليه ـ است و شگفت انگيز، اين كه ايشان اجازه نمى داد كسى بر مفاتيح الجنان ، نكته اى بيفزايد و به انجام دهنده اين كار ، نفرين فرستاده است؛ ^۴ ولى با