۵۶۰.الأمالى، طوسىـ به نقل از عبد اللّه بن بكير ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : ابو بصير به من گفته كه از شما شنيده است كه فرموده اى : «اگر علم ما فزونى نمى يافت ، هر آينه پايان مى پذيرفت» .
امام عليه السلام فرمود : «آرى» .
من گفتم : چيزى بر شما افزوده مى شود كه نزد پيامبرخدا صلى الله عليه و آله نبوده است؟
فرمود : «خير . اگر چنين (افزايش علم) باشد، [ابتدا] بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وحى و براى ما باز گفته مى شود» .

۵۶۱.امام صادق عليه السلام :چيزى از درگاه خداوند عز و جل صادر نمى شود ، مگر آن كه نخست از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آغاز شود و سپس به امير مؤمنان عليه السلام برسد و همين طور ، يكى پس از ديگرى، تا آخرينِ ما از نخستينِ ما اعلم نباشد .

۵۶۲.الاختصاصـ به نقل از سليمان ديلمى ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : شنيده ام كه بارها فرموده اى : «اگر به علم ما افزوده نمى شد ، هر آينه پايان مى پذيرفت» .
فرمود : «امّا علم به حلال و حرام را خداوند به كمال براى پيامبرش صلى الله عليه و آله فرو مى فرستد و در حلال و حرام ، بر امام، چيزى افزوده نمى گردد» .
به ايشان گفتم : پس اين افزايش چيست؟
فرمود : «در امور ديگرى جز حلال و حرام است» .
گفتم : چيزى بر شما افزوده مى شود كه بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پوشيده مانَد و آن را نداند؟
فرمود : «نه . علم از سوى خداوند مى آيد و جبرئيل آن را به پيامبر خدا مى رساند و مى گويد : اى محمّد! خداوند به تو چنين و چنان دستور مى دهد و مى فرمايد : آن را نزد على ببر و او آن را نزد على مى بَرد و مى فرمايد : آن را به حسن بسپار و به همين ترتيب به يكى پس از ديگرى تحويل داده مى شود تا به ما مى رسد و محال است امام ، چيزى را بداند كه پيامبر و امامِ پيش از او آن را ندانسته باشند» .