۴۴۶.امام على عليه السلامـ در باره اين آيه :«بگو: كافى است خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشد»ـ :من هستم كه علم كتاب نزد اوست .

۴۴۷.امام حسين عليه السلام :ما همانهايى هستيم كه علم كتاب و بيان آنچه در آن است ، نزد ماست و آنچه نزد ماست ، نزد هيچ يك از خلايق نيست؛ زيرا ما ، اهل سرّ خداييم .

۴۴۸.المناقب، ابن مغازلىـ به نقل از عبد اللّه بن عطا ـ :نزد امام باقر عليه السلام نشسته بودم كه پسر عبد اللّه بن سلام بر ايشان گذشت . گفتم : قربانت گردم! اين پسرِ كسى است كه علمى از كتاب نزد اوست؟
فرمود : «خير ؛ بلكه دوست شما ، على بن ابى طالب است كه آياتى از كتاب خدا در حقّ او نازل شده است : «الّذى عِنْدَه عِلْمٌ مِنَ الْكِتابِ» » .

۴۴۹.امام باقر عليه السلام :مقصود از اين سخن خداى متعال : «بگو: كافى است خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشد» ، ما هستيم . على پس از پيامبر صلى الله عليه و آله ، نخستينِ ما و برترين و بهترينِ ماست .

۴۵۰.الكافىـ به نقل از عبد الرحمان بن كثير، در باره اين آيه :«كسى كه نزد او دانشى از كتاب بود، گفت: من آن را پيش از آن كه چشم خود را بر هم بزنى، برايت مى آورم»ـ :امام صادق عليه السلام ميان انگشتان خود را باز كرد و آنها را روى سينه اش نهاد و سپس فرمود : «به خدا سوگند، همه علم كتاب، نزد ماست» .