۱۰۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس ما را در دل دوست بدارد و با دست و زبانش يارى مان رساند ، من و او در عليّين خواهيم بود و هر كس ما را در دل دوست بدارد و با زبانش يارى مان رساند ، امّا با دست خود ، ما را يارى نرساند ، در درجه پايين تر آن خواهد بود و هر كس ما را در دل دوست بدارد ، امّا دست و زبانش را از ما دريغ كند ، در درجه فروتر قرار خواهد گرفت .

۱۰۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت ، سه درجه دارد و دوزخ ، سه دَرَك (درجه نزولى يا طبقه زيرين) . بالاترين درجه بهشت، براى كسى است كه در دل ، ما را دوست بدارد و با زبان و دستش يارى مان كند . در درجه دوم، كسى جاى مى گيرد كه در دل ، ما را دوست بدارد و با زبانش يارى مان رساند و در درجه سوم ، كسى قرار مى گيرد كه در دل ، ما را دوست بدارد .

۱۰۹۱.امام على عليه السلام :هر كه در دل ، ما را دوست بدارد و با زبانش يارى مان رساند و در كنار ما عملاً با دشمنانمان بجنگد ، در بهشت با ما هم درجه خواهد بود و هر كه در دل ، ما را دوست بدارد و با زبانش يارى مان رساند ، ولى در كنار ما با دشمنانمان نجنگد ، دو درجه پايين تر از آن قرار خواهد گرفت و هر كه در دل ، ما را دوست بدارد ، امّا با زبان و دست خود، يارى مان نرساند ، او نيز در بهشت خواهد بود .

۱۰۹۲.نور الأبصار :روايت شده كه امّام زين العابدين عليه السلام بيمار شد . جماعتى از اصحاب پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به عيادت ايشان آمدند و گفتند : فدايت شويم، اى پسر پيامبر خدا! حالتان چگونه است؟
فرمود : «بحمد اللّه ، خوبم . شما در چه حاليد؟».
گفتند : به خدا سوگند ـ اى پسر پيامبر خدا ـ كه همگى دوستدار و علاقه مند شما هستيم .
فرمود : «هر كه ما را به خاطر خدا دوست بدارد ، خداوند، در روز قيامت كه سايه اى جز سايه او نيست ، وى را در سايه اى پايدار جاى مى دهد و هر كس ما را به خاطر پاداش ما دوست بدارد ، خداوند از جانب ما به او بهشت را پاداش خواهد داد و هر كس ما را به خاطر مقصودى دنيايى دوست بدارد ، خداوند، روزىِ او را از جايى مى رساند كه گمانش را نمى برد» .