۱۱۵۲.المعجم الكبيرـ به نقل از على بن ابى طلحه، وابسته بنى اميّه ـ :معاوية بن ابى سفيان با معاوية بن حديج به حج رفتند . اين معاويه يكى از ناسزاگوترين مردمان به على بود . وى در مدينه از ميان مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله گذشت . حسن بن على ، در ميان جمعى از يارانش نشسته بودند . به وى گفته شد: اين معاويه بن حديج است كه پيوسته به على عليه السلام ناسزا مى گويد .
فرمود : «اين مرد را نزد من آوريد» .
يك نفر نزد معاوية رفت و گفت : تو را خواسته است ، اجابت كن .
معاويه پرسيد : چه كسى؟
گفت : حسن بن على .
معاوية بن حديج نزد ايشان آمد و سلام كرد . حسن بن على عليه السلام گفت : «تو معاوية بن حديج هستى؟».
او سه بار گفت : آرى .
حسن عليه السلام به او گفت : «همان كه به على ناسزا مى گويد؟» .
گويى معاويه خجالت كشيد . حسن به او گفت : «هان! به خدا سوگند ، اگر در كنار حوض [كوثر] بر او وارد شوى ـ كه البتّه گمان نمى كنم به كنار آن وارد شوى ـ ، او را خواهى ديد كه دامن به كمر زده است و منافقان را همچون شتران بيگانه دور مى سازد . اين، سخن آن راستگوى راستين است كه : «و ناكام گشت هر كه دروغ بست» » .

ر . ك : ص 461 ح 1056 و ص 513 ح 1136 .

11 / 3

عذاب ستم كنندگان به اهل بيت عليهم السّلام

۱۱۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :واى بر ستمگران به اهل بيت من! آنان به همراه منافقان، در پايين ترين طبقه دوزخ، عذاب مى شوند .