برکت - صفحه ۱۱

فصل يكم : ريشه بركت ۱

۱ / ۱

مبارك ، صفتى صفتى از صفات خدا است

قرآن

«پُربركت است خدايى كه فرمان روايى ، به دست اوست ؛ و او بر هر چيزى تواناست» .

«سپس او را به آفرينشى ديگر ، باز آفريديم. پس آفرين بر خدا ، و پُرخير و بركت است او ، كه نيكوترينِ آفرينندگان است!» .

ر . ك : اعراف : آيه ۵۴ ، فرقان : آيه ۱ و ۱۰ و ۶۱ ، غافر : آيه ۶۴ ، زخرف : آيه ۸۵ ، الرحمن : آيه ۷۸ .

حديث

۱.امام صادق عليه السلامـ در ضمن دعا ـ :از تو مى خواهم... ، به آن نامت كه عرش تو بِدان استوار گشت و به آن نام يكتاى يگانه بى نظير و بلندت كه همه هستى را آكَنْده است ؛ همان نام پاكِ پاكيزه مبارك .

۲.طبّ الأئمّة، دو پسر بسطامـ به نقل از خالد عَبْسى ـ :امام رضا عليه السلام اين تعويذ ۲ را به من آموخت وفرمود: «آن را به برادران مؤمنت بياموز زيرا ؛ اين براى هر دردى ، كارساز است ، و آن ، اين است : خود را در پناه خداوندگار زمين و خداوندگار آسمان ، قرار مى دهم . خود را در پناه كسى قرار مى دهم كه با وجود نام او ، هيچ دردى ، آسيب نمى رسانَد . خود را در پناه كسى قرار مى دهم كه نامش ، بركت و درمان است » .

۱.. با توجّه به معنايى كه براى «بركت» گفته شده (خير فراوان ، نفع كثير و متراكم ، خير ماندگار و...) ، در ترجمه احاديثى كه اين واژه در آنها به كار رفته ، بيشتر بر خود واژه تكيه مى‌كنيم ؛ چرا كه مأنوس‌تر و روان‌تر است . (م)

۲.. تعويذ : دعا و حِرزى كه براى حفاظت از دردها و خطرها مى خوانند و در آن ، به خدا پناه مى برند .

صفحه از ۲۰۵