اشک ریختن (بکاء) - صفحه 159

۲۵۴.سنن ابن ماجةـ به نقل از براء ـ :با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در تشييع جنازه اى بوديم كه ايشان بر كناره گور نشست و چندان گريست كه زمين را تر كرد . سپس فرمود : «اى برادران من! براى چنين روزى آماده شويد» .

۲۵۵.المناقب ، ابن شهرآشوبـ به نقل از ابن عباس و سُدّى ـ :چون اين سخن خداى متعال : «قطعاً تو خواهى مُرد و آنان [ نيز ] خواهند مُرد» نازل شد ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «كاش مى دانستم اين [مرگ] ، كى خواهد بود !». پس سوره نصر ، نازل شد .
پس از آن ، پيامبر صلى الله عليه و آله ميان تكبير تكبيرة الاحرام و قرائت ، درنگ مى كرد و مى فرمود : «سبحان اللّه و بحمده ، أستغفر اللّه و أتوب إليه» . علّت را از ايشان جويا شدند . فرمود : «خبر مرگم به من داده شده است» و سپس هاى هاى گريست .
گفته شد : اى پيامبر خدا ! آيا از مردن مى گرييد ، در حالى كه خدا گناهان پيشين و پسين شما را آمرزيده است ؟
فرمود : «پس وحشتِ صحراى قيامت (/ عالم پس از مرگ) ، چه ؟ تنگى قبر و تاريكى لَحَد ، چه ؟ قيامت و صحنه هاى هراسناكش ، چه ؟».
پس از نزول اين آيه ، پيامبر صلى الله عليه و آله يك سال زندگى كرد .

صفحه از 262